Mania
Akbari, 10+4
Την είδαμε σαν
πρωταγωνίστρια στο Ten
του Αμπάς Κιαροστάμι, και στη συνέχεια σαν σκηνοθέτη στο 20 fingers. Την Μάνια
Ακμπαρί, που με έκπληξη διαβάζω στο διαδίκτυο ότι την είχε κτυπήσει η επάρατος
στο στήθος, και ότι η ταινία της αυτή, γυρισμένη κατά παρότρυνση του
Κιαροστάμι, έχει σαν θέμα ακριβώς αυτή την περιπέτεια της υγείας της.
Τι να πεις γι’ αυτή
την ταινία, συγκινητική, και ακόμη πιο συγκινητικό το θάρρος της να εμφανίζεται,
αυτή η πανέμορφη, τελείως φαλακρή μπροστά στο φακό, καθώς της έχουν πέσει τα
μαλλιά από τις χημειοθεραπείες.
Όπως το «Δέκα» και
τα «Είκοσι δάκτυλα», έτσι και αυτή η ταινία είναι ένας διάλογος, με τις κάμερες
φιξαρισμένες σε ένα αυτοκίνητο, ανάμεσα στον οδηγό και στον συνεπιβάτη, αλλά
και σε ένα τελεφερίκ, και στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Η ταινία ξεκινάει με
ένα απόσπασμα από το «Δέκα» όπου η Ακμπαρί διαπληκτίζεται με τον μικρό της γιο,
εντυπωσιακό, από τις σκηνές που μου έχουν μείνει στο μυαλό από αυτή την ταινία.
Αμέσως μετά βλέπουμε πάλι το γιο της, έφηβο πια, να μιλάει ήρεμα με τη μητέρα
του πάνω σε διάφορα προβλήματα.
Θα το πω, υπήρξε και
κάτι που με ξενέρωσε. Ο νεαρός ρωτάει τη μητέρα του αν όποιος αυνανίζεται
τυφλώνεται, όπως άκουσε κάποιον (δεν θυμάμαι ποιον) να λέει. Η μητέρα του
συμφωνεί. Είναι φαίνεται από τις διδαχές του Ισλάμ. Βέβαια και οι χριστιανοί μας
εδώ τα ίδια πρεσβεύουν, όμως δεν τους παίρνει κανείς στα σοβαρά. Και είμαι σε
θέση να ξέρω τι ζημιά έκανε μια θρησκευτική σέκτα σε κάποιον γνωστό μου, όπως μου
εξομολογήθηκε ο ίδιος.
Όμως θέλω να κλείσω
μιλώντας για την Ακμπαρί, με την ευχή να μην αντιμετωπίσει ξανά πρόβλημα με τον
καρκίνο, όπως η φίλη της στην οποία αφιερώνει την ταινία, και η οποία τον
νίκησε δυο φορές.
Posts
No comments:
Post a Comment