Ahmad Reza Darvish, Kimia

Ahmad Reza Darvish, Kimia (1995)

  Έχουμε παρουσιάσει μια ακόμη ταινία του Darvish, τη «Μονομαχία» (2004).

  Τώρα βλέπω ότι το σεναριακό σχήμα που χρησιμοποίησε στη «Μονομαχία» ο Ahmad Reza Darvish το είχε χρησιμοποιήσει πιο πρώτα στην «Kimia». Όπως στη «Μονομαχία» έτσι και στην «Kimia» στο πρώτο από τα δυο μέρη του έργου ο ιρανός σκηνοθέτης παρουσιάζει τη φρίκη του ιρανο-ιρακινού πολέμου. Οι άμαχοι τρέχουν να σωθούν μπροστά στα προελαύνοντα ιρακινά στρατεύματα. Τα αεροπλάνα πυροβολούν ό,τι κινείται στους δρόμους (θυμηθήκαμε τα «Απαγορευμένα παιχνίδια», που ξεκινάνε με όμοιο τρόπο, μόνο που αυτή τη φορά είναι τα γερμανικά αεροπλάνα που πολυβολούν τους γάλλους που φεύγουν έντρομοι από το Παρίσι»). Και μέσα σ’ αυτή τη φρίκη, με κόσμο να σκοτώνεται τριγύρω, η ετοιμόγεννη γυναίκα του Reza δεν μπορεί να γεννήσει. Πρέπει να πάει στο νοσοκομείο.  Το αμάξι δεν παίρνει μπροστά γιατί η μπαταρία έχει αδειάσει, πρέπει να βρουν καινούρια, ένας στρατιώτης προσφέρεται να βοηθήσει, κόσμος σκοτώνεται συνεχώς τριγύρω από τις ιρακινές βόμβες.

  Μετά από συνταρακτικές περιπέτειες φτάνουν στο νοσοκομείο. Η γυναίκα θα πεθάνει στον τοκετό. Το νοσοκομείο θα βομβαρδιστεί. Η Shokooh η μαιευτήρας που είναι και γειτόνισσά τους θα καταφέρει να ξεφύγει απ’ αυτή την κόλαση με το μωρό στην αγκαλιά. Στο μεταξύ ο στρατιώτης με τον Ρεζά επιστρέφουν για να πάρουν τον πατέρα του, που αρνιόταν να εγκαταλείψει το σπίτι. Ένα ιρακινό αεροπλάνο τους κυνηγάει. Ο Ρεζά πηδάει από το αμάξι και απομακρύνεται, όμως η πόρτα του οδηγού δεν ανοίγει, ο στρατιώτης έχει παγιδευτεί. Πριν προλάβει να φύγει από την πόρτα του συνοδηγού ο ιρακινός πιλότος πετυχαίνει το αμάξι που τυλίγεται στις φλόγες. Οι ιρακινοί που έχουν προελάσει στο μεταξύ συλλαμβάνουν τον Ρεζά που είναι πληγωμένος στο χέρι. Θα μείνει 9 χρόνια αιχμάλωτος πολέμου.

  Το δεύτερο μέρος ξεκινάει με την επιστροφή του Ρεζά από την αιχμαλωσία. Θα αναζητήσει τη γυναίκα του και την κόρη του. Θα μάθει ότι η γυναίκα του πέθανε. Αρχικά η Shokooh θα του πει ότι το μωρό πέθανε στον τοκετό, όμως ο αδελφός της θα του πει την αλήθεια. Ο Ρεζά θέλει να διεκδικήσει την κόρη του. Η Shokooh είναι απελπισμένη: το κορίτσι το μεγάλωσε σαν κόρη της, και αυτήν ξέρει σαν μητέρα. Ο αδελφός της του προσφέρει χρήματα για να τους αφήσει το παιδί. Αυτός αρνείται. Η Shokooh, μετανιωμένη, παίρνει το κορίτσι να το πάει στον πατέρα της. Όμως αυτός έχει πάρει την απόφασή του: η κόρη του η Kimia θα έχει καλύτερη τύχη με τη Σοκού παρά με τον ίδιο. Δεν θέλει να της καταστρέψει το μέλλον.

  Συγκινητικό τέλος.

  Υπάρχουν και χειρότερα. Πραγματική ιστορία, την είδα στην τηλεόραση πριν χρόνια. Οι αριστεροί γονείς συλλαμβάνονται και σκοτώνονται (ρίχνονται από αεροπλάνο στη θάλασσα, με τα πόδια τσιμεντωμένα), ενώ το κοριτσάκι τους το παίρνει ο αστυνομικός που τους είχε συλλάβει. Μετά την ανατροπή της δικτατορίας στη Χιλή (ή στην Αργεντινή, δεν είμαι σίγουρος) οι παππούδες αναζητούν την εγγονή. Ο αστυνομικός καταδικάζεται. Μένει κάποια χρόνια στη φυλακή. Όμως το κορίτσι δεν αναγνωρίζει τους παππούδες του, δεν θέλει να πάει μαζί τους, θέλει να μείνει με τον «δολοφόνο» των γονιών του που το μεγάλωσε.

  Αυτή τη «γενιτσιαριά» τη γνώρισα και σε μια άλλη περίπτωση. Μου την αφηγήθηκε φίλος. Πατέρας επώνυμου (τους γνώρισα και τους δυο) υιοθετήθηκε από την πλούσια θεία του. Τον χαρτζιλίκωνε πλούσια, και του έκανε δώρο ένα πολυτελές αυτοκίνητο με το οποίο αλώνιζε την περιοχή. Κόλλησε στην πλούσια θετή μητέρα του, ενώ την πραγματική, φτωχή μητέρα του την έβλεπε σπάνια. Σαν τον Ρεζά είχε κάνει κι αυτή τη θυσία: ήταν πάμφτωχη, με την πλούσια θεία που τον ζήτησε για υιοθεσία ο γιος της θα είχε εξασφαλίσει το μέλλον του.

  Ξαναδιαβάζοντας το κείμενο πριν το αναρτήσω θυμήθηκα και μια άλλη περίπτωση. Μαθήτριά μου υιοθετήθηκε από την πλούσια θεία. Η μητέρα της είχε πολλά παιδιά για να μπορέσει να τα θρέψει, ενώ η θεία ήταν άτεκνη. Όμως δεν ήταν σαν την προηγούμενη, ήταν πολύ σφικτοχέρα.

  Επιμύθιο: τι δεν κάνει το άτιμο το χρήμα!!!!