Book review, movie criticism

Thursday, February 9, 2017

Παρθενώνας



  Παρθενώνας


 Έχω ένα απόφθεγμα: καλύτερα να περπατάς πριν το έμφραγμα παρά μετά το έμφραγμα. Έτσι προσπαθώ να περπατώ μισή ώρα το πρωί και μισή ώρα το βράδυ στο παρκάκι, ψηλά στα Καραγιαννέικα, στο Γαλάτσι. Στο μέρος που είναι οι κούνιες και που προτιμώ να περπατώ το βράδυ, κυκλικά, βλέπω απέναντί μου τον Παρθενώνα, ολοφώτιστο. Κάνω τη σκέψη ότι με το βλέμμα μου γεφυρώνω 2.500 χρόνια ιστορίας. Απέναντι ο Παρθενώνας, σύμβολο του 5ου αιώνα, του χρυσού όπως ονομάστηκε. Το παρκάκι, σύμβολο του παρόντος. Οι ενδιάμεσοι αιώνες, η γούβα που σχηματίζεται κάτω από τη νοητή ευθεία του ματιού μου με την Ακρόπολη. Και σκέφτομαι με θλίψη ότι μετά από 300 χρόνια, το 2017 και όλος ο 21ος αιώνας θα έχει κυλίσει κι αυτός στη γούβα, ενώ η Ακρόπολη και ο 5ος αιώνας θα είναι πάντα μια κορυφή.

No comments: