Joseph Strick, Ulysses (1967)

Joseph Strick, Ulysses (1967)

  Πρώτα είδα τον «Bloom», γιατί αυτόν βρήκα πρώτα, και μετά τον «Οδυσσέα», που γυρίστηκε 36 χρόνια πιο πριν.

  Όπως στον «Bloom» έτσι και εδώ βλέπουμε δραματοποιημένα κάποια επεισόδια που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον, αφηγηματικό και μη. Έτσι βλέπουμε το ξύρισμα του Mulligan, το σχόλιο πάνω στον «Άμλετ» (με το έργο του αυτό ο Σαίξπηρ, λέει, εκδραματίζει δικό του πρόβλημα), τον αυνανισμό, τα σχόλια για την μετεμψύχωση, την κηδεία του Dignam, την επίσκεψη στο πορνείο, την απιστία της Μόλι, κ.λπ. Οι φαντασιώσεις του Μπλουμ έχουν εδώ πιο κεντρικό ρόλο, καταλαμβάνουν μεγαλύτερη έκταση. Όμως αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι τα τελευταία 25 λεπτά της ταινίας, που είναι ο μονόλογος της Μόλι εικονογραφημένος με διάφορες σκηνές.

  Εντύπωση μου έκανε o έντονος αντισημιτισμός του διευθυντή του σχολείου που διδάσκει ο Στέφεν Δαίδαλος. -Ξέρετε, λέει, γιατί δεν υπέστησαν διωγμούς οι Εβραίοι στην Ιρλανδία; Γιατί δεν τους αφήσαμε να έλθουν εδώ. Πάντως φαίνεται ότι υπήρχαν αρκετοί που είχαν για τους Εβραίους την ίδια αντίληψη που είχε και ο Χίτλερ.   

  Σημείωσα και μια ατάκα από την ταινία: «Η ιστορία είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο προσπαθώ να ξυπνήσω».

  Έχω γράψει ότι είμαι ιδιοσυγκρασιακά απαισιόδοξος (γονίδια),  γι’ αυτό μου αρέσουν οι κωμωδίες, τα ανέκδοτα, γενικά το χιούμορ, για εξισορρόπηση. Επίσης ότι είμαι μεταφυσικά απαισιόδοξος (το «Πιστεύω» μου) και τέλος ότι είμαι κοινωνικο-πολιτικο-ιστορικά απαισιόδοξος (από τα διαβάσματά μου).

  Η δική μου ατάκα: Η ιστορία είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσουμε, γιατί απλούστατα τον βλέπουμε ξύπνιοι.
  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε στο youtube με αυτοματοποιημένους αγγλικούς υπότιτλους.