Book review, movie criticism

Sunday, September 20, 2020

John Landis, Ένα τρελό… τρελό θηριοτροφείο (Animal house, 1978)

John Landis, Ένα τρελότρελό θηριοτροφείο (Animal house, 1978)

 


  Το θηριοτροφείο είναι ένα κολλέγιο.

  Και τα θηρία;

  Τα μέλη της αδελφότητας Δέλτα. Όλο φασαρίες δημιουργούν, και στα μαθήματα δεν είναι και οι πρώτοι. Ο διευθυντής έχει βαλθεί να τους διαλύσει. Έχει κάποιους βοηθούς. Θα τα καταφέρει;

  Θα παρακολουθήσουμε αρκετά διασκεδαστικά επεισόδια, με μια καταπληκτική κορύφωση στο τέλος.

  Όταν έχουν πια αποβληθεί αποφασίζουν να εκδικηθούν. Πώς; Τα κάνουν γυαλιά καρφιά στην παρέλαση του κολλεγίου στην πόλη τους.

  Ο εικοσιοκτάχρονος Landis φαίνεται να το διασκεδάζει αρκετά με την ταινία του.

  Το κολλέγιο είναι φανταστικό, όμως τα επεισόδια είναι εμπνευσμένα από πραγματικά περιστατικά, διαβάζω στη βικιπαίδεια. Το είχα υποπτευθεί, γιατί πριν τα γράμματα τέλους μας λέγεται τι έγινε στη ζωή του καθένας από τους ήρωες. Οι καλοί έκαναν επιτυχημένες καριέρες (δικαστικοί, κ.λπ.) ενώ οι κακοί δεν τα πήγαν καθόλου καλά.

  Αμερικάνικη νεανική κωμωδία, συνειδητοποιώ τώρα το κλισέ: ενώ στα αστυνομικά έργα έχουμε την καταδίωξη με τα αυτοκίνητα, εδώ έχουμε τα διαδοχικά τρακαρίσματα που βυθίζουν σε απόγνωση τον αδελφό του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, ο οποίος του το δανείστηκε.

  Η κωμωδία έχει 7.5 στο IMDb, όμως εγώ δεν θα της έβαζα τόσο. Εγώ είμαι ευρωπαίος, δεν είμαι αμερικανάκι, στους οποίους δεν αρέσει ο Γούντι Άλεν αλλά αρέσει στους ευρωπαίους. Δεν θα δω και την τελευταία του ταινία στη δημοσιογραφική προβολή, πάλι κλειστοί οι χειμερινοί κινηματογράφοι, για δυο βδομάδες λέει, λόγω κορονοϊού. Είναι το ίδιο με τα σχολεία, που πέρυσι θα έκλειναν κι αυτά για δυο βδομάδες.

  Ο θεός να βάλει το χέρι του, μου φαίνεται ότι θα περάσουμε άσχημο χειμώνα.

 

No comments: