Ric Roman Vaugh, Greenland (2020)

Ric Roman Vaugh, Greenland (2020)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Τι βρίσκεται στη Γροιλανδία;

  Αντιπυρηνικά καταφύγια, για την περίπτωση ενός πυρηνικού πολέμου.

  Μα ο ψυχρός πόλεμος τέλειωσε.

  Ποτέ δεν ξέρεις. Οι βορειοκορεάτες έχουν πυρηνικό οπλοστάσιο.

  Όμως αυτή τη φορά η επίθεση δεν ήλθε από κάποια εχθρική χώρα, αλλά από τον ουρανό.

  Ένας τεράστιος κομήτης που έχει πίσω του μιαν ουρά που δεν χωράει μέσα στο οπτικό πεδίο των τηλεσκοπίων κατευθύνεται προς τη γη. Κομμάτια του θα πέσουν σίγουρα πάνω της, προκαλώντας καταστροφές, όμως πόσο μεγάλες;

  Η ΗΠΑ επιλέγουν, καλού κακού, τα αντιπυρηνικά αυτά καταφύγια για να τα μετατρέψουν σε μια σύγχρονη κιβωτό του Νώε. Εκεί θα πάνε επιλεγμένα άτομα, επιλεγμένα λόγω της ειδικότητας και των ικανοτήτων τους (Ο Gerard Butler είναι μηχανικός, κατασκευάζει πολυκατοικίες).

  Αρχίζει μια οδύσσεια άνευ προηγουμένου, μια οδύσσεια που μας κρατάει με κομμένη την ανάσα, στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε κάποιο πυρηνικό καταφύγιο. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν αρνήθηκαν να δεχθούν τον γιο τους ο οποίος πάσχει από παιδικό διαβήτη, ζει με ινσουλίνη. Αλλά και οι γονείς δεν θα έφευγαν βέβαια χωρίς τον μικρό. Κάποια στιγμή χάθηκαν μεταξύ τους.

  Το έχω ξαναγράψει, υπάρχουν άτομα άπειρης κακίας αλλά και άτομα άπειρης καλοσύνης. Στην ταινία θα δούμε άτομα που θα τους προσφέρουν βοήθεια, αλλά και άτομα από τα οποία θα κινδυνέψουν.

  Συναρπαστική ταινία, την είδα στη δημοσιογραφική προβολή. Είχα έναν ενδοιασμό με τη μάσκα, θα την αντέξω τέσσερις ώρες; Με το που μπήκα μέσα, ζεσταμένος, την έβγαλα. Ένοιωθα ότι θα μου κοβόταν η αναπνοή, καθώς ήμουν από τον δρόμο. Όμως είπα δεν μπορεί, αυτοί που δουλεύουν σε τράπεζες, καταστήματα κ.λπ. και τη φοράνε οκτάωρο, πώς αντέχουν;

  Μετά από λίγα λεπτά τη φόρεσα κανονικά (είχα αφήσει έξω τη μύτη μου), και είδα ότι δεν είχα πρόβλημα.

  Όλα είναι ζήτημα συνήθειας.

  Τι έγινε τελικά, επιβίωσαν;

  Είπαμε, εγώ είμαι τάφος στα μυστικά σαν τον Ποκοπίκο στον «Γκαούρ-Ταρζάν», έτσι δεν κάνω ποτέ σπόιλερ σε ταινία που παίζεται σε πρώτη προβολή ή σε επανέκδοση και να πω το τέλος. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι το τέλος της είναι το ακριβώς αντίθετο από το τέλος της «Μελαγχολίας» του Lars von Trier, στην οποία η γη απειλήθηκε από έναν αστεροειδή.

 Αλλά μια και αναφέραμε την Κορέα, και μια και έχω δηλώσει ότι είμαι αδιόρθωτος ανεκδοτάς, θα σας παραθέσω τον σύνδεσμο με ένα σχετικό ανέκδοτο.

  Κοίτα να δεις σύμπτωση, και διπλή μάλιστα: Ψάχνοντας στη google για να το βρω ώστε να μην κάθομαι να το γράφω πέφτω πάνω σε μια δική μου ανάρτηση για την ταινία «Ο φύλακας άγγελος έπεσε», επίσης του Rick Roman Vaugh.