Anahita Ghazvinizadeh, Needle (2013)

Anahita Ghazvinizadeh, Needle (2013)

 

  Η βελόνα δεν είναι ακριβώς βελόνα, είναι το μηχάνημα που τρυπάει τα αφτιά των κοριτσιών για να βάλουν σκουλαρίκια.

  Η μητέρα πηγαίνει την κόρη για να της τρυπήσουν τα αυτιά. Δεν είναι και πολύ ορεξάτη, αλλά δεν έχει αντίρρηση.

  Βρίσκονται στο νοσοκομείο. Το κορίτσι βάζει μια τσίχλα στο στόμα του. -Βγάλτη γρήγορα, διατάζει η μαμά.

 Ενώ είναι έτοιμοι να αρχίσει η διαδικασία, ο γιατρός έχει ήδη μαρκάρει τα αφτιά της, λογοφέρνουν. Η μητέρα της της λέει να βγει έξω, θέλει να συζητήσει μόνη με το γιατρό. Το κορίτσι περιφέρεται στους χώρους, σε μια τουαλέτα, κοιτάζεται στον καθρέφτη. Στη συνέχεια τη βλέπουμε με τη μητέρα της στο αυτοκίνητο. Φαίνεται τα τσούγκρισε άγρια με το γιατρό. Την πηγαίνει σε άλλο γιατρό. Όμως ενώ η διαδικασία είναι έτοιμη να ξεκινήσει κάποιος την παίρνει στο κινητό και βγαίνει έξω για να μιλήσει μαζί του. Ο γιατρός με τη βοηθό του συνεχίζουν μόνοι τους.

  Όλα καλά με το αριστερό αυτί, όμως με το δεξί υπάρχει πρόβλημα. Το μηχάνημα δεν λέει να ξεκολλήσει. Όμως τελικά ξεκολλάει. Έτοιμα τα σκουλαρίκια.

  Βραβευμένη ταινία, έχει σαν θέμα τον χειρισμό των παιδιών κατά τα γούστα των γονιών τους. Η επόμενη ταινία της Γκαζβινιζαντέ που έχει τίτλο «What remains» (2016) πηγαίνει ακόμη πιο πέρα. Δεν την βρήκαμε, αλλά στο βιογραφικό της διαβάζουμε ότι «αποτελεί μέρος ενός διεθνούς project «Σπάσε τη σιωπή» (Break the silence) που έχει σαν στόχο να αυξήσει την ευαισθησία του κόσμου απέναντι στην κακοποίηση των γυναικών και των νέων».

  Την «Βελόνα» την είδαμε στο vimeo, αλλά χωρίς υπότιτλους.

  Έχουμε ήδη αναρτήσει για τις ταινίες της Γκαζβινιζαντέ «They» και «Όταν το παιδί ήταν παιδί» (2011).