Anahita Ghazvinizadeh, When the kid was a kid (2011)

Anahita Ghazvinizadeh, When the kid was a kid (2011)

 

  Πριν γυρίσει τη μεγάλου μήκους ταινία της η Αναχίτα Γκαζβινιζαντέ που έχει τίτλο «They» για την οποία έχουμε κάνει ανάρτηση, γύρισε τρεις ταινίες μικρού μήκους. Η πρώτη είναι «Όταν το παιδί ήταν παιδί».

  Βλέπουμε κάποια παιδιά σε ένα «πάρτι». Παίζουν τους ρόλους των γονιών τους.

  Όμως ο δεκάχρονος Τάχα ζει με την μητέρα του τη Σοχρέ, η οποία είναι χωρισμένη. Πώς να παίξει λοιπόν το ρόλο του πατέρα του αφού δεν τον γνωρίζει καλά;   

  Παίζει λοιπόν το ρόλο της μητέρας του, φορώντας περούκα και βάφοντας τα χείλη του.

  -Παίρνω αντιυστερικά χάπια τη νύχτα και κοιμάμαι νωρίς.

  -Σοχρέ, δεν πρέπει να παίρνεις αυτά τα χάπια χωρίς συνταγή γιατρού. Αλήθεια, πού πηγαίνεις τα βράδια;

  -Ναγιές, μην ανακατέβεσαι στη ζωή της.

  -Αλί, πάρε το παιχνίδι στα σοβαρά, δε με λένε Νιαγιές, είμαι η Ναργκίς.

  Ξεχάστηκε ο Αλί, η Νιαγιές τον επαναφέρει στο παιχνίδι.

  Βλέπουμε μια παντομίμα ότι μαγειρεύουν και στη συνέχεια ότι τρώνε.

  Αρέσει στον Αλί:

  -Έρχεσαι σπίτι μου;

  -Είσαι μόνος;

  -Ναι.

  -Και η γυναίκα σου;

  -Της αγόρασα ένα εισιτήριο και είναι ακόμη στην Τουρκία.

  -Αν φύγουμε και οι δυο μαζί θα μας υποπτευθούν. Φύγε πρώτος, αργότερα θα έλθω εγώ.

  Αποκαλυπτικοί οι μικροί για τους γονείς τους.  

  Αργότερα θα τους δούμε να χορεύουν.

  -Περάσαμε πολύ όμορφα, να το ξανακάνουμε.

  Μένουν στην ίδια πολυκατοικία, ένας ένας βγαίνουν από το ασανσέρ.

  -Θα ξανάρθεις; ρωτάει ο Αλί.

  -Ναι, θα ξανάρθω (μέχρι τώρα η μητέρα του δεν τον άφηνε).

  Πριν βγει ο Τάχα από το ασανσέρ σκύβει και τον φιλάει.   

  Θα παραθέσω τους συνδέσμους των άλλων δυο ταινιών μικρού μήκους της Γκαζβινιζαντέ και την πλοκή τους, αντιγράφοντας και επικολλώντας από το IMDb.   

  Η αμέσως επόμενη είναι η «Βελόνα» (2013). Και η πλοκή της: Young Lilly is going to get her ears pierced. A quarrel between her parents overwhelms the situation and directs it differently.Τελικά τη βρήκα στο vimeo, την είδα και έγραψα.

 Η μεθεπόμενη είναι το «Τι έμεινε» (2016). After moving from Iran to the US, Leila spends a day at the suburban house of her uncle Reza who she last met 13 years ago as a young girl. Reza, his daughter and his colleagues get together to welcome Leila.

  Γράφτηκα στο https://www.imvbox.com/ που έχει μόνο ιρανικές ταινίες, τριάντα δολάρια το χρόνο δεν είναι πολλά μια και έχω στρωθεί να γράψω αυτή την «Εισαγωγή στον ιρανικό κινηματογράφο». Όμως αυτές τις δυο ταινίες δεν τις βρήκα.