Tim Hill, Πόλεμος στο σπίτι (The war with grandpa, 2020)

Tim Hill, Πόλεμος στο σπίτι (The war with grandpa, 2020)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Οι περισσότερες ταινίες είναι κινηματογραφικά δίδυμα. Το πιο συνηθισμένο δίδυμο είναι «Ένας άντρας και μια γυναίκα». Μετά έχουμε αντρικά δίδυμα και γυναικεία δίδυμα. Ένα δίδυμο παππούς και εγγονή («Και εσύ ποια είσαι») με συγκίνησε ιδιαίτερα. Εδώ το δίδυμο είναι παππούς και εγγονός.

  Ο παππούς μετά το θάνατο της γυναίκας του έχει προβλήματα. Η κόρη του ανησυχεί αφάνταστα, θέλει να τον πάρουν σπίτι. Αυτός δεν θέλει, αλλά κάποια στιγμή πείθεται.

  Όμως πού να μείνει; Το σπίτι είναι μικρό. Στη σοφίτα, αδύνατο, είναι δύσκολο να ανεβοκατεβαίνει σκάλες. Η μόνη λύση είναι να μετακομίσει ο μικρός στη σοφίτα και στο δωμάτιό του να μείνει ο παππούς.

  Και αρχίζει ο πόλεμος. Ο μικρός θέλει να διώξει τον παππού από το δωμάτιό του. Έχει την συμπαράσταση και κάποιων συμμαθητών του.

  Το στόρι είναι εξω-ρεαλιστικό, αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Όμως το εξωρεαλιστικό στόρι δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο στην κωμωδία. Στο νου μου έρχεται η κωμωδία του Feng Xiaogang «If you are the one 2» η οποία ξεκινάει με ένα γλέντι. Φαίνεται ότι είναι γαμήλιο γλέντι.

  Η έκπληξη έρχεται μετά: είναι γλέντι διαζυγίου.

  Όλη η ταινία έχει να κάνει με τις επιθέσεις (εμείς θα τις λέγαμε φάρσες) που σκαρώνουν ο ένας στο άλλο, παππούς και εγγονός. Την αρχή βέβαια την έκανε ο εγγονός. Θα υπάρξουν παράπλευρες απώλειες σ’ αυτό τον πόλεμο, καθώς τα πυρά θα κτυπήσουν και τη μαμά, δυο φορές απ’ ό,τι θυμάμαι. Πώς βρέθηκε αυτό το φίδι μέσα στο αμάξι της;

  Το τέλος βέβαια είναι προβλέψιμο, όπως σε κάθε κωμωδία, δεν χρειάζεται να το αναφέρω και να με κατηγορήσει κανείς ότι κάνω σπόιλερ.

  Η ταινία είναι για μικρούς και μεγάλους, αν και φαντάζομαι ότι θα αρέσει περισσότερο στους μικρούς. Και τι καταπληκτική η μικρούλα αδελφή!!! Αυτή μου άρεσε περισσότερο από όλο το cast.

  Η ταινία λες και ήταν ένα ραντεβού που είχε δώσει ο Ρόμπερτ ντε Νίρο με την Ούμα Θέρμαν («Mad dog and glory», 1993) και τον Christopher Walker («Ο ελαφοκυνηγός», 1978), να θυμηθούνε τα παλιά. Νέοι και ωραίοι τότε, καταραμένος ο χρόνος που μας γερνάει.