Antoneta Alamat Kusijanović, Τελευταίο καλοκαίρι (Murina, 2021)

Antoneta Alamat Kusijanović, Τελευταίο καλοκαίρι (Murina, 2021)

 

  Από χθες στους κινηματογράφους

  Ένα οικογενειακό δράμα παρακολουθούμε στα παράλια της Κροατίας.

  Ένα κουαρτέτο είναι οι κεντρικοί χαρακτήρες της ταινίας: ο πατέρας, αυταρχικός, η μητέρα, παραιτημένη, η κόρη, ατίθαση, και ο φίλος, παλιά ερωτευμένος με τη μητέρα και παλιός εργοδότης του πατέρα. Της είχε κάνει μάλιστα και πρόταση γάμου.

  Ο φίλος θα μεσολαβήσει για την αγορά μιας παραλιακής έκτασης όπου θα μπορούσε να κτισθεί ένα θέρετρο. Δεν είναι ιδανική τοποθεσία, αλλά ο πατέρας ελπίζει να τους ξεγελάσει. Με τα λεφτά που θα κερδίσει θα αγοράσουν ένα διαμέρισμα στο Ζάγκρεμπ, θα φύγουν από αυτό τον ψαρότοπο.

  Και οι συγκρούσεις: η κόρη θέλει να φύγει, με κάθε τρόπο. Ο παλιός έρωτας της μητέρας δεν έχει ξεχαστεί. Ο πατέρας, αυταρχικός, θα καταφύγει σε μια τιμωρία για την κόρη που θα έχει καταστροφικές συνέπειες. Την κατηγορεί ότι ψιλοφλερτάρει με το φίλο του.

  Περισσότερο από το στόρι μαγεύουν οι παρα-επι-υποθαλάσσιες εικόνες. Και στο τέλος υπάρχει ένα φοβερό σασπένς.

  Εσείς που δεν έχετε φύγει ακόμη για διακοπές, καλό είναι να τη δείτε.

  Για το κροάτικο όνομα της ταινίας γράφει η βικιπαίδεια: The English name, [moray] from the early 17th century, derives from Portuguese moréia, which itself derives from Latin mūrēna, in turn from Greek μύραινα, muraina; these are the Latin and Greek names of the Mediterranean moray.

  Ελληνική λοιπόν η προέλευση της λέξης, μύραινα. Εμείς την ξέρουμε σαν σμέρνα (είναι αυτή που είδαμε στην ταινία, και που μοιάζει με χέλι και φίδι) και που το δάγκωμά της είναι φοβερό και τρομερό. Ιστορίες μ’ αυτή με συνοδεύουν από τα παιδικά μου χρόνια, και κάθε φορά που κολύμπαγα κοντά σε βράχια είχα κάποιο φόβο, μην ξετουλουπώσει ξαφνικά και μου ρίξει καμιά δαγκωνιά.