Pablo Larrain, Spencer (2021)

Pablo Larrain, Spencer (2021)

 

  Από χθες στους κινηματογράφους

  Spencer είναι το επώνυμό της, το οποίο σχεδόν όλοι μας (οι μη εγγλέζοι δηλαδή) το έχουμε ξεχάσει, αν το μάθαμε ποτέ. Στη μνήμη όλων μας είναι με το όνομα Νταϊάνα.

  Η ιστορία της είναι σε όλους γνωστή. Πριγκίπισσα της Ουαλίας, παντρεμένη με τον πρίγκηπα Κάρολο, χώρισε όταν αυτός βρήκε γκόμενα. Μετά τα έφτιαξε με τον Αιγύπτιο Ντόντι Αλ Φαντέλ, και σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα, για το οποίο δεν έλλειψε και η θεωρία συνωμοσίας ότι μπορεί να μην ήταν και τόσο ατύχημα (accident). Οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι ένας μελλοντικός βασιλιάς της Αγγλίας δεν μπορούσε να έχει πρωτοξάδελφο ένα μουσουλμάνο, σε περίπτωση βέβαια που η Νταϊάνα παντρευόταν τον Αλ Φαντέλ.

  Νόμιζα ότι η κορυφαία σκηνή της ταινίας θα ήταν το τροχαίο της, όμως όχι, η ταινία αναφέρεται σε χρονική περίοδο πριν τον χωρισμό της με τον Κάρολο.

  Δυστυχισμένη η Νταϊάνα. Ο Κάρολος έχει ήδη γκόμενα. Πώς το ξέρει; Μας το λέει με έξυπνο τρόπο ο σκηνοθέτης: έκανε και στις δυο δώρο το ίδιο κολιέ.

  Μα παρόμοιο έξυπνο τρόπο μας λέει ότι δεν έχει εδώ και καιρό σεξουαλικές σχέσεις με τον Κάρολο. -Πήγαινε πες τους, λέει στην οικονόμο της, ότι θα έλθω σε λίγο γιατί τώρα θέλω να αυνανιστώ.

  Και μια άλλη, βασίλισσα αυτή, δεν έχει σεξουαλικές σχέσεις εδώ και χρόνια με τον άντρα της, όμως δεν θα αναφέρω το όνομά της, αν και είναι εύκολο να το μαντέψετε. Μάλιστα ο εκδότης μου σκεφτόταν μια εποχή να εκδώσει μια βιογραφία της.  

  Κάποιος επιτετραμμένος τής αφήνει κρυφά στο κρεβάτι της τη βιογραφία της Άννας Μπολέιν, την οποία είχε αποκεφαλίσει ο σύζυγός της Ερρίκος ο Η΄ κατηγορώντας τη για μοιχεία, στην πραγματικότητα όμως γιατί δεν του έκανε διάδοχο. Αυτό σαν προειδοποίηση, πρόσεξε κακομοίρα μου, μην παρατραβάς το σκοινί (εξέφραζε με κάθε τρόπο τη δυσαρέσκειά της γι’ αυτή την κατάσταση) γιατί μπορεί να έχεις τη μοίρα της.

  Ήταν πράγματι μια εποχή που οι βασιλιάδες, πανίσχυροι, έκοβαν αβέρτα κεφάλια, όμως κάποιοι απ’ αυτούς έχασαν το δικό τους. Τώρα τους έχουν, όσοι τους έχουν, σαν έκθεμα, όπως έχουμε εμείς τους τσολιάδες στα ανάκτορα. Είναι η σύνδεση με την παράδοση.

  Εξαιρετική η Κρίστεν Στιούαρτ στο ρόλο της αναστατωμένης πριγκίπισσας, με εντυπωσίασε πραγματικά.

  Πριν χρόνια μου έκανε αίτημα φιλίας μια μαθήτριά μου (ήμουν ήδη συνταξιούχος, εν ενεργεία δεν έκανα ποτέ δεκτά τέτοια αιτήματα, εκτός από ένα δυο που μου ξέφυγαν). Τη θυμόμουνα σαν ασχημόπαπο, και ξαφνικά βλέπω στη φωτογραφία στο προφίλ της μια γκόμενα. Μα είναι δυνατόν να ομόρφυνε έτσι;

  Αργότερα ανακάλυψα ότι η φωτογραφία που είχε βάλει προφίλ ήταν της Κρίστεν Στιούαρτ, την οποία δεν ήξερα τότε.