Τα «Φτερά» είναι η δεύτερη ταινία της Λαρίσα Σεπίτκο (1938-1979), της πρόωρα χαμένης συζύγου του Elem Klimov, από τροχαίο. Μεγάλη απώλεια για τον σοβιετικό κινηματογράφο, όχι μόνο
γιατί έχασε μια πολύ ταλαντούχα σκηνοθέτιδα, αλλά και γιατί, ίσως, ο θάνατός
της αποτέλεσε την αιτία της πρόωρης σιωπής του συζύγου της.
Τα «Φτερά» δίνουν ένα λεπτό ψυχολογικό
πορτραίτο μιας γυναίκας στη μεταπολεμική σοβιετική ένωση. Η Ναντέζντα
Πετρούσινα, γυναίκα-πιλότος κατά τον πόλεμο, είναι τώρα διευθύντρια ενός
σχολείου.
Βλέπουμε τα απανωτά κτυπήματα που δέχεται στη
ζωή της. Ο φίλος της, πιλότος επίσης, καταρρίπτεται στον πόλεμο. Στο σχολείο
αντιμετωπίζει την έχθρα δύο μαθητών. Η θετή κόρη της παντρεύεται, φεύγει από
κοντά της. Επί πλέον δεν εγκρίνει την εκλογή της, αλλά χωρίς να φέρνει
ιδιαίτερες αντιρρήσεις. Ένας φίλος της περίπου την φλερτάρει. Δεν δείχνει όμως
διάθεση να την παντρευτεί.
Το τέλος είναι μεγαλειώδες. Επισκέπτεται μια
αεροπορική βάση. Ανεβαίνει σε ένα αεροπλάνο. Το ενθουσιασμένο προσωπικό
σπρώχνει το αεροπλάνο προς το υπόστεγο, λέγοντάς της να απολαύσει την αύρα στο
πρόσωπό της. Όμως εκείνη, πριν φτάσουν στο υπόστεγο, βάζει μπροστά το
αεροπλάνο, το γυρνάει πίσω και απογειώνεται. Απόδραση από το οδυνηρό τώρα,
επιστροφή σε μέρες δόξας.
Διαψεύστηκα στην αφηγηματική προσδοκία για
ένα δραματικό τέλος, με την πτώση του αεροπλάνου. Η ταινία τελειώνει με την
Ναντέζντα Πετρούσινα να πετάει στους αιθέρες.
Εξαιρετική στο ρόλο της Ναντέζντα η Μάγια
Μπουλγκάκοβα. Διάβασα το βιογραφικό της στη βικιπαίδεια από περιέργεια, να δω
μήπως είχε καμιά σχέση με τον Μιχαήλ. Δεν είχε. Όμως με έκπληξη διαβάζω ότι
είχε την ίδια μοίρα με την Σεπίτκο, σκοτώθηκε κι αυτή σε τροχαίο.
Θα γράψουμε για όλες τις ταινίες της Σεπίτκο.
Όπως κάναμε και με τον σύζυγό
της, όπως κάναμε και με τον Feng Xiaogang, σε κάθε ανάρτηση θα δίνουμε τον σύνδεσμο για την
προηγούμενη.
Posts
No comments:
Post a Comment