Leon Yang (Yang Shupeng), Assembly 2: The cold flame (烽火 2006)

 Leon Yang (Yang Shupeng), Assembly 2: The cold flame (烽火 2006)

  Δεν ξέρω γιατί θεωρήθηκε η ταινία "Φλόγες του πολέμου" (ο κινέζικος τίτλος) σαν sequel του «Assembly» του Feng Xiaogang, γιατί εγώ δεν είδα καμιά ομοιότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι μια εξαιρετική ταινία.

  Σε ιστοσελίδα διάβασα ότι η ιστορία προέρχεται από μια φωτογραφία που ο σκηνοθέτης είχε δει χρόνια πριν-ένα νεαρό κορίτσι με φόρμα, καθισμένο σε ένα τραίνο του 1944, με τα μάτια της να φανερώνουν μεγάλη σύγχυση. Η εικόνα και η στιγμή του δημιούργησαν την επιθυμία να κάνει μια ταινία για ένα τέτοιο κορίτσι.

  Σε μια εκκλησία που η Μαρία, η κόρη του ιερέα, έχει μετατρέψει σε νοσοκομείο κατά τον σινοϊαπωνικό πόλεμο βρίσκει καταφύγιο η δεκατετράχρονη Du Jingxuan με τον μικρό της αδελφό. Περιποιείται τους τραυματισμένος και φροντίζει τον αδελφό της. Για να τον ταΐσει θα φτάσει στο σημείο να κλέψει. Θα πουλήσει το ανδρικό ρολόι που της χάρισε ο πατέρας της για να τον ξεμπλέξει, όταν κάθισε και έφαγε σε ένα φαγάδικο αλλά δεν είχε να πληρώσει. Θα τη δούμε να λέει και ψέματα. Ωριμάζει γρήγορα, το ένστικτο της επιβίωσης την οδηγεί καμιά φορά σε ανεπίτρεπτες συμπεριφορές. 

  Ο λοχαγός Xue Youfang πληγώνεται βαριά. Τον έχουν ξεγραμμένο, όμως με τις περιποιήσεις της Du Jingxuan και μιας άλλης κοπέλας θα συνέλθει. Όντας πληγωμένος βλέπει εφιάλτες με σκηνές από τη μάχη στην οποία πληγώθηκε. Δεν είναι πολλές, και είναι οι μοναδικές πολεμικές σκηνές στην ταινία.

  Παρακολουθούμε το τρυφερό αίσθημα που αναπτύσσεται ανάμεσα στην κοπέλα και το λοχαγό, που είναι χρωματισμένο βέβαια και με ερωτισμό. Ανομολόγητο, αλλά ευδιάκριτο.

  Η ταινία ξεκινάει από το τέλος, με το λοχαγό που έχει επιστρέψει στο μέτωπο να διαβάζει ένα γράμμα της. Μαζί με το γράμμα της του έστειλε και δώρο το ρολόι, που ο λοχαγός το αγόρασε από αυτόν στον οποίο το είχε πουλήσει και της το έδωσε πίσω. Δεν το χρειάζεται, εξάλλου είναι ανδρικό.

  Η γιαπωνέζοι καταλαμβάνουν την πόλη. Και τα δυο κορίτσια θα σκοτωθούν. Ο μικρός θα καταφέρει να γλιτώσει.

  Και ο πόλεμος τελειώνει. Ο καπετάνιος επιστρέφει στην πόλη όπου τον περιέθαλψαν. Ψάχνει ανάμεσα στον κόσμο μήπως δει την Du Jingxuan. Μάταια.

  Αυτό το τέλος μου θύμισε το τέλος του «Όταν περνούν οι γερανοί» του Μιχαήλ Καλατόζοφ, όπου, αντίστροφα, βλέπουμε την κοπέλα να ψάχνει μάταια να δει τον αγαπημένο της ανάμεσα στους στρατιώτες που έχουν επιστρέψει από το μέτωπο με το τέλος του πολέμου.

  Πάρα πολύ καλή ταινία, όμως όχι sequel.