Kabuki

Δεν είχα σκοπό να γράψω για έργα γιαπωνέζικου θεάτρου. Σήμερα είδα το δεύτερο έργο Καμπούκι, και με εντυπωσίασε βαθιά. Και με έκπληξη διαπίστωσα ότι υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα στο youtube για το παραδοσιακό γιαπωνέζικο θέατρο, και τίποτε από τα έργα που είδα. Έτσι αποφάσισα να αναρτήσω το τέλος από τα έργα αυτά. Και τα δυο εκφράζουν τη θλίψη του αποχωρισμού. Το shunkan τη θλίψη ενός εξόριστου για τον αποχωρισμό των συντρόφων του που φεύγουν από το νησί της εξορίας. Το δεύτερο, το Ninokuchimura, τη θλίψη ενός πατέρα που πρέπει να αποχωριστεί το γιο του αμέσως μετά τη συνάντησή τους, γιατί τον κυνηγάει η αστυνομία.

Shunkan



Ninokuchimura