Said Ghahari, The rebirth of Rostan (2006)
http://www.fravahr.org/spip.php?article229
Τα animations δεν βρίσκονται μέσα στις προτιμήσεις μου, αλλά αυτή τη φορά έκανα εξαίρεση, μια και το έργο είναι ιρανικό, και έχω δηλώσει αρκετές φορές φαν του ιρανικού κινηματογράφου. Η δραματική κορύφωσή του, που είναι και το τέλος του, είναι η μονομαχία πατέρα και γιου, χωρίς να ξέρουν τη μεταξύ τους σχέση, κατά την οποία ο πατέρας σκοτώνεται. Ο παραπάνω σύνδεσμος όμως γράφει αρκετά για την υπόθεση και για το έργο, και σ’ αυτόν παραπέμπω.
Book review, movie criticism
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment