15. Ερωτόκριτος

15. Ερωτόκριτος

 

Μοίρα, δε σε φοβούμαι μπλιο, κι ό,τι κι αν θέλεις κάμε,

Κι ανε γυρεύγεις να με βρεις, κάτεχε πως επά ’μαι.

Τι υπέροχος ο Ερωτόκριτος! Χθες παρουσίασα το βίντεο, με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης σε σκηνοθεσία Μουδατσάκη, στους μαθητές μου του Α4.

Τα λόγιασα απολόγιασα, τα ’χα να δω απόδα.

Κι εδά να φύγω απ’ τη ζωή, καθόλου δε με νοιάζει.

Δύσκολη η ομοιοκαταληξία, άκουγα τις ρίμες του Κορνάρου και θαύμαζα. Εγώ για να ριμάρω παραλλάζοντας θα πρέπει να καθίσω να σκέφτομαι όλο το απόγευμα.

Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ’ είχα ποτέ μου,

Κι ένα κεράκι αφτούμενο εκράτου κι ήσβυσέ μου.

Το γράφω και στο βιβλίο μου για την κρητική λογοτεχνία, το δίστιχο αυτό που υπάρχει στον Ερωτόκριτο και στη Θυσία το είχα πρωτακούσει από τη μάνα μου, που μου το έλεγε κάθε φορά που τη στενοχωρούσα με διαολιές. 

28-11-2002