Τον Ντραγκόγιεβιτς τον είδαμε πριν χρόνια στο «Τα όμορφα χωριά καίγονται όμορφα», ένα έργο για τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο,
συγκλονιστικό. Το «Ο άγιος Γεώργιος σκοτώνει το δράκο» είναι ένα έργο που
αναφέρεται στον σέρβικο πατριωτισμό, κατά τα χρόνια των βαλκανικών πολέμων και
τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, τρεις πολέμους κατά τους οποίους εμείς οι έλληνες βρεθήκαμε
σύμμαχοι με τους σέρβους.
Ο Ντράγκοβιτς κάνει
μια έξυπνη επινόηση για να εξυμνήσει αυτόν τον πατριωτισμό: δυο άνδρες διεκδικούν
την ίδια γυναίκα.
Ο λοχίας Τζόρτζε
σώζει τη ζωή του Γκαβρίλοφ στους βαλκανικούς, όταν ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει
καθώς είχε χάσει το ένα του χέρι. Ο πόλεμος τελειώνει, επιστρέφουν. Κατεβαίνουν
και οι δυο από το τραίνο, όμως ο Γκαβρίλοφ δεν δέχεται την αγκαλιά της
αγαπημένης του Καταρίνας που τον περιμένει. Καθώς είναι μονόχειρας δεν πιστεύει
στο μέλλον της σχέσης τους. Τον λοχία δεν τον περιμένει κανείς. Είναι μεσήλικας
και έχει πεθάνει η γυναίκα του, όπως μαθαίνουμε κάποια στιγμή. Η Καταρίνα θα
κρεμάσει το στεφάνι που φύλαγε για τον Γκαβρίλοφ στο λαιμό του.
Στη συνέχεια
βλέπουμε τους δυο ήρωες παντρεμένους, ο Τζώρτζε με την Καταρίνα και ο Γκαβρίλοφ
με μια χωριανή. Ο Τζώρτζε είναι νωματάρχης ή κάτι τέτοιο ενώ ο Γκαβρίλοφ (μια
χιουμοριστική ατάκα μέσα στο έργο) κερδίζει τίμια το ψωμί του ως λαθρέμπορος.
Το χωριό τους βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Αυστρουγγαρίας.
Κάποια στιγμή θα
γίνει η επανασύνδεση του Γκαβρίλοφ και της Καταρίνας, πίσω από τις πλάτες του
Τζώρτζε φυσικά, και θα μείνει έγκυος. Έγκυος θα μείνει και η γυναίκα του
Γκαβρίλοφ, όμως το μωρό της θα πεθάνει.
Σκηνές ζήλειας και
μεγαλοψυχίας ακολουθούν. Στο μεταξύ ξεσπάει ο μεγάλος πόλεμος. Και οι δυο θα
πεθάνουν πλάι πλάι αγωνιζόμενοι για την πατρίδα. Μαζί τους και οι βετεράνοι,
ανάπηροι, που αν και τους αναγκάζουν να συντρέξουν, θα αγωνιστούν ηρωικά. Στην
τελευταία σκηνή του έργου οι δυο γυναίκες τραβάνε το κάρο πάνω στο οποίο είναι
τα πτώματα των δυο ανδρών, ενώ ένας μικρός γαβριάς προπορεύεται δείχνοντας το
δρόμο.
Καταπληκτικός
σκηνοθέτης ο Ντράγκοβιτς που, ειρήσθω εν παρόδω, το σενάριο είναι από δικό του
θεατρικό έργο. Δεν νομίζω να έχω ξαναγράψει κάτι τέτοιο, αλλά το έργο αυτό το
παρακολούθησα, όπως και το «Τα όμορφα χωριά καίγονται όμορφα», με κομμένη την
ανάσα.
Posts
No comments:
Post a Comment