18. Αντιαμερικανική διαδήλωση

18. Αντιαμερικανική διαδήλωση

  Μετά από χρόνια πηγαίνω σε διαδήλωση, αντιαμερικανική, ενάντια στη σχεδιαζόμενη από τις ΗΠΑ επέμβαση στο Ιράκ.

  Γεράσαμε. Είμαι 53 χρονών. Πριν δέκα χρόνια σταμάτησα να ασχολούμαι πια με την πολιτική, όταν από την 25μελή περίπου Οικολογική Εναλλακτική Ομάδα Γαλατσίου μείναμε μόνο τέσσερα άτομα. Τότε ξεκίνησα το διδακτορικό μου, άρχισα να ασχολούμαι με άλλα, όχι πια με την οικολογία. Προσφορά στο χώρο έμειναν τα τρία οικολογικά μου βιβλία. Τα οικολογικά παραμύθια εκδόθηκαν το 1997, ενώ τα άλλα δύο είχαν ήδη εκδοθεί, το «Περιβάλλον διατροφή και ποιότητα ζωής» το 1988 και το «Οικολογία και Δημοκρατία» το 1989.

  Έλεγα ότι δεν θα συναντήσω κανένα, και κοίτα σύμπτωση! Βρήκα την Αθηνά και το Γιάννη, τον Αρίστο και την Ελισάβετ, τον Νανούρη και τη γυναίκα του, τον Τάκη και τη Γιούλη. Μετά συνάντησα και τη Μαρία τη Σπαθαράκη, συνταξιούχα τώρα συναδέλφισσα, από τις Μάλες. Από το Βαρβάκειο συνάντησα την Άννα την Καραβέλη, ένα γονιό, δεν θυμάμαι πιο, και μια μαθήτρια.

  Ξεκίνησα το rien με την κρυφή φιλοδοξία να εκδοθεί κάποτε, και τώρα το μόνο που δεν θα ’θελα είναι να διαβαστεί από οποιονδήποτε τρίτο. Δεν πιστεύω στο θεό, δεν έχω εξομολόγο, δεν κάνω ψυχανάλυση, είμαι κλειστός στους φίλους, θα διαλέγομαι με αυτό.

  Δεν πιστεύω στο Θεό! Τελικά μήπως υπάρχει; Και εγώ είμαι από τους ευνοουμένους του, όπως είπε τότε ο παπάς στον πατέρα μου, στη βάφτισή μου, όπως γράφω πιο πάνω; Ή μήπως υπάρχει διάβολος, που παραπλανά τα βήματά μου, και νομίζοντας πώς πάω προς το καλύτερο, οδεύω προς το χειρότερο, όπως λέει η κινέζικη ιστορία που βαριέμαι να γράψω. Είναι για καλύτερό μου που έγινα σχολικός σύμβουλος; Σημαδιακό, τη μέρα της γιορτής μου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης. Είναι για καλύτερό μου που έβγαλα δίπλωμα οδήγησης μοτοσικλέτας, και οδηγώ τώρα την διακοσοπενηντάρα eliminator? Ή κάπου στο μέλλον παραμονεύει το θανατηφόρο τροχαίο;

  Και αυτές οι συμπτώσεις, διαβολεμένες συμπτώσεις, ή μήπως δεν είναι συμπτώσεις, αλλά κάποιος οδηγεί άσφαλτα τα βήματά μας, ένας καλός άγγελος ή ένας διάβολος; Το τέμπο, ο Μιχάλης, ο κώδικας, οι κύριες, και σήμερα κατέβηκα με μια κρυφή ελπίδα, και να την, για να με ρίξει στην άβυσσο της απελπισίας, να μην μπορώ να σκεφτώ λογικά, ναι, έχασα 22 κιλά, θα χάσω άλλα δέκα, βαρύ το τίμημα, μην την πάθω όπως ο Γιούκιο Μισσίμα, αφού έφτιαξε μια κορμάρα αυτοκτόνησε, η σύμπτωση σήμερα ήταν για να το πάρω απόφαση αυτό που δεν ήθελα να δεχτώ, το τόσο λογικό και οφθαλμοφανές, η ευγνωμοσύνη είναι η ψώρα του σκύλου, ή κάτι τέτοιο, το είπε ο Στάλιν, μάλλον ήταν ο άγγελος και όχι ο διάβολος σήμερα,

15-2-2003, 17.10