Η ταινία είναι μια άλλη εκδοχή του χωρισμού
των γονιών από αυτή που μας έδωσε ο Asgar Farhadi στην ταινία του «Ένας χωρισμός».
Στην ταινία του Ασγάρ Φάρχαντι οι γονείς χωρίζουν επεισοδιακά, στην ταινία του Ματζίντ
Μπαρζεγκάρ όχι. Η ταινία του Farhadi
τελειώνει με το παιδί που πρέπει να δηλώσει στο δικαστήριο με ποιο γονιό θέλει
να μείνει. Η ταινία του Μπαρζεγκάρ ξεκινάει με αυτό: σε δυο βδομάδες που θα
γίνει το δικαστήριο το παιδί θα πρέπει να έχει αποφασίσει.
Στην αρχική σκηνή, μακροσκελέστατη, βλέπουμε τους δυο γονείς
να επισκέπτονται τον δεκαεξάχρονο γιο τους το Σίνα που μένει μόνος στο σπίτι.
Πρώτα η μητέρα μετά ο πατέρας. Με μια ασθματική κίνηση η κάμερα, όπως και στην
ταινία του Farhadi, εστιάζει
πότε στο παιδί και πότε στο γονιό, αναπαράγοντας υφολογικά την αγωνία του για
το χωρισμό των γονιών του, και σίγουρα όχι το δίλημμά του για το ποιον από τους
δυο να επιλέξει.
Στην προτελευταία σκηνή τον βλέπουμε να κλαίει. Στην αμέσως
επόμενη, σε μια μαύρη οθόνη, ακούμε τον πατέρα του να λέει: -Το κάνουμε για
σένα. Για σένα αποφασίσαμε να κάνουμε τη θυσία. Και αμέσως μετά τη φωνή της
μητέρας: -Και όλα θα είναι όπως πριν. Και πάλι ο πατέρας: -Σαν να μην έχει
συμβεί τίποτα.
Όμως στο μεσοδιάστημα είχαν συμβεί πάρα πολλά. Ένας φίλος
του τον έπεισε να μεταφέρουν ένα δέμα με αντάλλαγμα μια καλή αμοιβή. Όμως
κάποια στιγμή εμφανίζεται η αστυνομία, και ο Σίνα πετάει το δέμα σε έναν οχετό.
Το δέμα όμως, του λέει αυτός που του το έδωσε, περιείχε ναρκωτικά, μεγάλης
αξίας. Χρωστάει ένα τεράστιο ποσό που πρέπει να το δώσει. Δίνει λίγα λίγα, αλλά
αυτά είναι ψίχουλα. Μια κοπέλα που ήλθε στην Τεχεράνη να βρει δουλειά, και που αρχικά
τη φιλοξενεί και λίγο αργότερα θα γίνει το κορίτσι του, θα τη χάσει εξαιτίας
αυτής της ιστορίας. Προσπαθώντας να ξεχρεώσει θα πουλήσει τα πάντα στο σπίτι
του. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι έχει ξεμπλέξει.
Όχι, δεν μπορεί να είναι όλα όπως πριν, πάρα πολλά είχαν
συμβεί στο μεταξύ.
No comments:
Post a Comment