Book review, movie criticism

Monday, March 9, 2015

Radu Mihaileanu, La source des femmes



Radu Mihaileanu, La source de femmes (2011)



Η «Πηγή των γυναικών» του ρουμάνου Radu Mihaileanu προβλήθηκε χθες βράδυ από τη Νέριτ στα πλαίσια της ημέρας της γυναίκας, 8 Μαρτίου. Πρόκειται για μια προσαρμογή της «Λυσιστράτης», μεταφερμένης στο σήμερα και σε ένα χωριό του Άτλαντα στο Μαρόκο.
Οι άντρες ντεμπελιάζουν στο καφενείο ενώ οι γυναίκες αναγκάζονται να κουβαλάνε νερό από μια μακρινή πηγή, περπατώντας έναν ανηφορικό και ανώμαλο δρόμο. Πολλές έχουν κουτρουβαλιαστεί κατά την επιστροφή, και κάποιες έγκυες έκαναν αποβολή. Μήπως θα έπρεπε να κουβαλάνε το νερό οι άντρες;


Η Λεϊλά, η γυναίκα του Σάμι του δασκάλου, ενός καλλιεργημένου νέου με ανοιχτούς ορίζοντες, ξεσηκώνει τις γυναίκες σε αποχή από τα σεξουαλικά τους καθήκοντα, μέχρι να πείσουν τους άντρες τους να μεταφέρουν αυτοί το νερό. Εκείνοι βέβαια δεν έχουν καμιά διάθεση, αφού κατά παράδοση αυτή τη δουλειά την έκαναν οι γυναίκες.
Με αυτό σαν βασικό καμβά ο σκηνοθέτης αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια γυναίκα σε μια μουσουλμανική κοινωνία. Ακούω για μια ακόμη φορά ότι το κοράνι προβλέπει το ξυλοφόρτωμα της συζύγου, για παιδαγωγικούς λόγους. Ο έρωτας ματαιώνεται από τις παρεμβάσεις των γονιών. Οι γυναίκες αποθαρρύνονται από το να μορφωθούν γιατί τότε θα θελήσουν να σπουδάσουν, και πού λεφτά, και ποιος θα κάνει τις δουλειές του σπιτιού, κ.λπ. κ.λπ.
Οι γυναίκες θα κερδίσουν, αν και εντελώς συμπτωματικά. Ο πρώην αγαπημένος της Λεϊλά που οι γονείς του τον πάντρεψαν με μια πλούσια νύφη θα γράψει σε μια εφημερίδα για τον αγώνα τους. Η κοινή γνώμη θα ευαισθητοποιηθεί πράγμα που θα θορυβήσει τις αρχές με αποτέλεσμα να χρηματοδοτήσουν το έργο της υδροδότησης του χωριού. Δεν μιλάμε βέβαια για δίκτυο αλλά για βρύση, σαν αυτές που είχε το Κεντρί, το χωριό της μάνας μου, για τις οποίες έγραψε ο φίλος μου ο Γιώργης ο Μανιαδάκης. Οι γυναίκες το κουβαλούσαν πάλι, όμως χωρίς να είναι τώρα αναγκασμένες να τρέχουν στου διαόλου τη μάνα.
Κάπου στην ταινία άκουσα για φωτισμένο ισλάμ. Σαν οξύμωρο μου φάνηκε. Όμως πολύ διπλωματικό.
Εν τάξει, ας μην είμαστε υπερβολικοί, δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι τζιχαντιστές.

No comments: