Masoud Atyabi, Mind your manners

Masoud Atyabi, Mind your manners (2010)

 

 Είναι η δεύτερη ταινία που βλέπω του Atyabi, μια κομεντί φαντασίας. Η πρώτη ήταν η «Κοκορομαχία».

  Ο Εμπραχίμ αργεί να ξυπνήσει. Όσο κι αν του φωνάζει ο ξάδελφός του, δεν εννοεί. Του χύνει στο πρόσωπο νερό, και αυτός γίνεται τούρκος.

  Θυμάμαι, έτσι έγινε τούρκος και ένας συμμαθητής μου στη σχολή αξιωματικών που επειδή δεν εννοούσε να ξυπνήσει για τη σκοπιά τού έριξα νερό.

  Το φανταστικό στην ταινία είναι ένας «άγγελος του θανάτου». Το έργο δεν είναι θρίλερ, είναι ένας συνηθισμένος μεσήλικας ντυμένος στα λευκά. Είναι αποφασισμένο να «πάρει» τον Εμπραχίμ. Βγαίνοντας έξω, τον παρασέρνει ένα αυτοκίνητο. Βρίσκεται στο χειρουργείο. Καταλήγει.

Όμως όχι ολοκληρωτικά, σαν τον αρχαιολόγο στο «Σταθμό συνάντησης» του Goran Markovic. Σε συνεννόηση με τον «από πάνω» αποφασίζει να τον «επιστρέψει». Τον επαναφέρουν.

Σε μια από τις επισκέψεις του στο νοσοκομείο για να δουν πώς πάει το τραύμα του βλέπει και την Σαγιέ, που έχει πάει να δώσει τις δικές της εξετάσεις. Την ερωτεύεται κεραυνοβόλα.

Οι γιατροί δεν της λένε ότι έχει καρκίνο και ότι της μένουν μόλις τρεις τέσσερις μήνες ζωής. Ο Εμπραχίμ το μαθαίνει και προσπαθεί να αποτρέψει τον «άγγελο του θανάτου», που μετά το ατύχημα τού είναι ορατός, από το να την πάρει. Αυτός του λέει ότι δεν υπάρχουν ελπίδες, και μάλιστα επειδή είναι αμαρτωλή μάλλον θα πάει στην κόλαση. Είναι πορτοφολού, το μαθαίνουμε αργότερα, αλλά με τα λεφτά που κλέβει συντηρεί μια φτωχή εγκαταλειμμένη γριούλα - μια καλή πράξη που ίσως την στείλει στον παράδεισο. Όμως, αν θέλει, μπορεί να τη βοηθήσει. Δεν του λέει με ποιο τρόπο, απλά τον προτρέπει να έλθει σε επαφή μαζί της.

Στη συνέχεια βλέπουμε χιουμοριστικά επεισόδια με τις μάταιες προσπάθειές του να την προσεγγίσει. «Πρόσεχε τους τρόπους σου», του λέει κάποια στιγμή. Λίγο αργότερα θα της κάνει πρόταση γάμου με κάθε επισημότητα, με συνοδεία τον ξάδελφο, την οποία θα αποκρούει με αγανάκτηση. Στο τέλος, σε μια απελπισμένη προσπάθεια, θα της αποκαλύψει την αλήθεια για την αρρώστια της και το αναμενόμενο τέλος της. Δεν θα τον πιστέψει. Ο γιατρός αρχικά θα αρνηθεί, αλλά αργότερα θα γίνει η επιβεβαίωση.

Η Σαγιέ βρίσκεται σε απόγνωση, έχει ανεβεί στην ταράτσα ενός πολυώροφου κτιρίου για να αυτοκτονήσει. Ο Εμπραχίμ την πλησιάζει και προσπαθεί να την αποτρέψει. Όμως έπειτα κάνει κάτι άλλο. Της λέει ότι μπορεί να πετάει, και θα την κάνει και την ίδια να πετάξει. Καθώς της κρατάει το χέρι θα φουντάρει, παρασέρνοντάς την. Με αυτή την πράξη αυτοθυσίας πιστεύει ότι θα την «εξαγνίσει», και δεν θα πάει στην κόλαση.

Κάτω όμως οι πυροσβέστες έχουν απλώσει το στρώμα. Ο Εμπραχίμ δεν θα πάθει τίποτα, αλλά η Σαγιέ θα τραυματιστεί.

Στο τέλος της ταινίας βλέπουμε ένα μωρό που μόλις γεννήθηκε. Είναι του Εμπραχίμ. Φυσικά μαντεύουμε ποια είναι η μητέρα. Τη βλέπουμε λίγο αργότερα όταν της το πηγαίνουν, λέγοντάς της ό,τι είναι κοριτσάκι. Πώς Θα το ονομάσουν;

Θα αποφασίσει η Σαγιέ.

Και η αρρώστια της;

Ξεπέρασε τους τέσσερις μήνες. Ένας προσεκτικός θεατής μπορεί να διακρίνει την τριχόπτωση στο κεφάλι της κάτω από τη μαντήλα, αποτέλεσμα προφανώς χημειοθεραπείας. Όμως…

-Άξιζε.

Αυτή είναι η τελευταία ατάκα της ταινίας «What is the time in your world» του Safi Yazdanian (η προ-προηγούμενη ανάρτησή μας) που τη λέει ο Φάρχαντ. Σίγουρα θα την σκέφτηκε και η Σαγιέ.