Wong Kar-wai, Ευτυχισμένοι μαζί (春光乍洩, 1997)

Wong Kar-wai, Ευτυχισμένοι μαζί (春光乍洩, 1997)

  

  Από προχθές στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση.

  Βάζω στο njstar τον κινέζικο τίτλο και μου βγάζει σαν μετάφραση «Ο ανοιξιάτικος ήλιος κάνει την εμφάνισή του για να ζωντανέψει τον κόσμο», και «(ιδιωματισμός) Ρίχνω μια ματιά σε κάτι οικείο (π.χ. τα εσώρουχα κάποιου)». Αυτή τη δεύτερη σημασία δίνει η βικιπαίδεια, όμως σίγουρα υπάρχει το εφέ της δισημίας, παίζουν δηλαδή και οι δυο σημασίες.

  Εκτός από τα άλλα βραβεία, κέρδισε και το Χρυσό Φοίνικα και το Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη στις Κάννες.

  Τρέχω να τη δω.

  Τελικά σωστά είχα μαντέψει, άκουσα το «Happy Together» των Turtles, όμως μόνο στο τέλος, και ένα μέρος απ’ αυτό καθώς έπεφταν τα γράμματα τέλους, και όχι πολλές φορές όπως το «California dreaming» στο «Chungking express». 

  Τόσο το τραγούδι όσο και ο τίτλος είναι κατ’ ευφημισμόν. Κανένας απ’ τους δυο δεν είναι ευτυχισμένος, ούτε ο Xo (Leslie Cheung) ούτε ο Λάι (Tony Leung Chiu-wai).

  Είναι ζευγάρι, φεύγουν για την Αργεντινή για να κάνουν την τύχη τους, όμως συνέχεια τσακώνονται. Κάποια στιγμή θα χωρίσουν. Θα τους δούμε και τους δυο να κλαίνε.

  Παρά τα δυο βραβεία στις Κάννες δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η ταινία, όχι περισσότερο από τις προηγούμενες. Αναρωτήθηκα μήπως κατά βάθος είμαι ομοφοβικός, όμως όχι, το «Supernova» (μπορεί να παίζεται ακόμη στους κινηματογράφους), που κι εκεί βλέπουμε ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, μου άρεσε πάρα πολύ.

  Η ερωτική ματαίωση, είπαμε, είναι μόνιμο θέμα στον Γουόνγκ, και στις οκτώ ταινίες του είδα μέχρι τώρα (μου μένουν δύο).

  Στις προηγούμενες ταινίες δεν βλέπουμε τις συνθήκες που οδήγησαν στην εγκατάλειψη, βλέπουμε απλά τον εγκαταλειμμένο/η. Κυρίως βέβαια βλέπουμε την απόρριψη, τη ματαίωση. Εδώ τις βλέπουμε αυτές τις συνθήκες, που δημιουργούν τις εντάσεις, τους τσακωμούς και τις υστερίες.

  Δεν έχουν φτάσει καλά καλά στην Αργεντινή και ο Χο παρατάει τον Λάι. Μετά θα τον αναζητήσει, και ο Λάι θα τον πάρει κοντά του.

  Και θα τσακώνονται συνέχεια. Η ζήλεια είναι η κύρια αιτία. Όχι, δεν υπάρχει άλλος, απλά φοβούνται ο ένας τον άλλο ότι κάνει ψωνιστήρι, αναζήτηση εφήμερου σεξουαλικού συντρόφου.

  Είπαμε ότι δεν είμαι ομοφοβικός, όμως καταλαβαίνω το πρόβλημα των ομοφυλόφιλων.

  Η κοινωνία μας δεν είναι ακόμη ιδιαίτερα ανεκτική στην ομοφυλοφιλία. Η εύρεση ερωτικού συντρόφου δεν είναι καθόλου εύκολη, σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους. Ακόμη, σπάνια είναι διάρκειας.

  Είδαμε το ψωνιστήρι στις τουαλέτες.

  Το είδαμε και στον κινηματογράφο.

  Ήμουν φοιτητής όταν πήγα να δω ένα από τα σοφτ πορνό που παίζονταν την επταετία. Ήταν στην οδό Αθηνάς. Ξαφνικά ένας γέρος που καθόταν δίπλα μου ακούμπησε το δάκτυλό του στο χέρι μου, δειλά δειλά. Σηκώθηκα και άλλαξα θέση.

  Δεν έχω διαβάσει στατιστικές, αλλά η κατάθλιψη, σε ποσοστό, πιστεύω ότι είναι μεγαλύτερη στους ομοφυλόφιλους από ό,τι στους ετεροφυλόφιλους.

  Το έμαθα από τον καθηγητή μου, τον κο Zhou. Ο ηθοποιός που έπαιζε στο «Αντίο Παλλακίδα μου» αυτοκτόνησε πέφτοντας από ένα κτίριο. Διαβάζοντας το βιογραφικό του Leslie Cheung είδα ότι ήταν αυτός. Έπεσε από τον 24^ο όροφο ενός κτιρίου. Ήταν μόλις 46 ετών. Στο σημείωμα που άφησε έγραφε ότι έπασχε από κατάθλιψη. Διαβάζω επίσης ότι ήταν bisexual, όμως η σχέση του με τις γυναίκες ήταν βραχύβιες, ενώ η σχέση του με τον Daffy κράτησε 20 χρόνια, μέχρι το θάνατό του.

  Δεν είδαμε εδώ τις αφηγηματικές ασάφειες των προηγούμενων ταινιών του Γουόνγκ, και ήταν μετρημένος στα ξεχωριστά υφολογικά του στοιχεία, τα οποία αναφέραμε στην προηγούμενη ανάρτηση. Αυτό που δεν αναφέραμε, και που συναντήσαμε σε όλες του τις ταινίες, είναι η αφήγηση. Όμως δεν είναι η αφήγηση ενός εξωδιηγητικού αφηγητή, τον οποίο συναντάμε συχνά στις μεταφορές μυθιστορημάτων, ούτε του κεντρικού ήρωα. Η αφήγηση είναι εκφώνηση σκέψεων όλων των κεντρικών ηρώων.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Έκπτωτοι άγγελοι». Την επόμενη ταινία του Γουόνγκ, την «Ερωτική επιθυμία», την είδαμε πριν δυο μήνες.

  Όλο ξεχνώ να το γράψω: αυτοί που μιλάνε καντονέζικα τραβάνε την τελευταία συλλαβή της ατάκας τους σε μάκρος.