Έμαθα μια ακόμη ιρανική λέξη, μετά τη «Φερεστέ» (άγγελος) και «Παρί» (νεράιδα): شیرین, Shirin, γλυκιά. Έχω δει τους «Δυο αγγέλους» («Deux fereshté»2003) του Mamad Haghighat και την «Παρί» (2020) του Siamak Etemadi, γυρισμένη στην Ελλάδα και με πλοκή που διαδραματίζεται στη Ελλάδα (την είδα πρόπερσι το καλοκαίρι στον θερινό της Ταινιοθήκης της Ελλάδας). Τώρα στο IMVbox (ιρανικές ταινίες) βλέπω στο ενημερωτικό e-mail μια από τις υποτιτλισμένες ταινίες της βδομάδας που μας πέρασε να έχει τίτλο «Bitter but sweet» και την λατινική μεταγραφή Talkh Amma Shirin. Shirin Neshat, Γλυκιά Νεσάτ λοιπόν το όνομα της ιρανής σκηνοθέτιδος. «Shirin and Farhad», κλασική ιρανική ιστορία όπως σε μας ο «Ερωτόκριτος». Και τέλος η εξαιρετικά πρωτότυπη «Σιρίν» (2008) του Αμπάς Κιαροσταμί.
Μόλις ξεμπερδέψω με τα αλβανικά θα συνεχίσω με τα φαρσί (περσικά).
Λίγο μετά τη βρήκα: Psycho, روانی. Ραβανί, είναι εύκολο να τη θυμούμαι, αγαπημένο μου γλυκό, μόνο στον Παναγιώτη, στην Καραϊσκάκη στο Γαλάτσι.
No comments:
Post a Comment