Αντρέι Κοντσαλόφσκι, Αγαπητοί σύντροφοι (Дорогие товарищи!, 2020)

Αντρέι Κοντσαλόφσκι, Αγαπητοί σύντροφοι (Дорогие товарищи!, 2020)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Το έχω ξαναγράψει, το στόρι συχνά αποτελεί το πρόσχημα για την ανάδειξη του φόντου.

  Και ποιο είναι εδώ το φόντο;

  Το πνίξιμο στο αίμα μιας απεργίας που έγινε στο Νοβοτσερκάσκ της Ρωσίας το 1962, επί Χρουστσόφ. Αιτία ήταν η μείωση των αποδοχών των εργατών ενός εργοστασίου ενώ την ίδια στιγμή είχαν αυξηθεί οι τιμές τροφίμων. Δεν πυροβόλησε ο στρατός, ο στρατός είναι για να πολεμάει τους εχθρούς λέει ο στρατηγός, πυροβόλησαν ελεύθεροι σκοπευτές της ΚGB. Οι νεκροί ήσαν τόσοι πολλοί που τους μετέφεραν σε διπλανά χωριά και τους έχωναν μέσα σε παραμελημένους τάφους, κάνοντας το κάθε τι για να κρατηθεί μυστική η σφαγή αυτή. 

  Και το στόρι ποιο είναι;

  Η Λιούντα είναι στέλεχος του κόμματος. Είναι υπέρ της πάταξης αυτής της απεργίας με τον πιο αποφασιστικό τρόπο. Όταν θα μάθει για τους νεκρούς και δεν θα βρει την κόρη της στο σπίτι αρχίζουν να τη ζώνουν μαύρα φίδια. Ψάχνει ανάμεσα στους νεκρούς, ψάχνει στα νοσοκομεία, στο τέλος θα ψάξει και στο νεκροταφείο ενός διπλανού χωριού.

  Δεν υπήρχαν παρά ελάχιστοι πληγωμένοι στα νοσοκομεία. Ποιος τολμούσε να πάει να νοσηλευθεί; Μετά τη νοσηλεία τον περίμενε η Σιβηρία.

  Τελικά τι έγινε με την αναζήτηση της κόρης της;

  Εγώ διαψεύστηκα στην αφηγηματική μου αναμονή. Για δοκιμάστε και εσείς, βλέποντας την ταινία.

  Οι τιμές λέει αυξάνονταν επί Χρουστσόφ ενώ μειώνονταν επί Στάλιν. Μήπως ο Κοντσαλόφσκι είναι κρυφοσταλινικός; Αναρωτιέμαι αν τώρα είναι με τον Πούτιν.

  Πολύ καλή ταινία με καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα της Τζούλια Βισότσκαγια, με το ασπρόμαυρο να παραπέμπει στην εποχή.