Mamad Haghighat, Deux fereshté

Mamad Haghighat, Deux fereshté (Two angels) (2003)

http://fr.wikipedia.org/wiki/Mamad_Haghighat
http://www.imdb.com/name/nm1435667/

Μου έχει γίνει βίτσιο να γράφω για τις συμπτώσεις που συμβαίνουν στη ζωή μου, και έτσι θα γράψω και γι’ αυτήν. Μόλις έχω δει αυτή την ταινία, την Deux fereshté, και κάθομαι στον υπολογιστή να γράψω γι’ αυτήν. Πριν ξεκινήσω κοιτάζω το facebook, και βλέπω ένα request. Κάνοντας accept μου εμφανίζονται και «Άτομα που μπορεί να ξέρω», και πρώτο πρώτο το παρακάτω όνομα: Fereshteh Sajadieh(το γαλλικό τελικό é συνήθως στα αγγλικά αποδίδεται ως eh). Σχεδόν ποτέ δεν κάνω request, έχω το άγχος της απόρριψης, με εξαίρεση άτομα που γνωρίζω από παλιά και συναντάω κατά τύχη στο facebook, παλιούς φίλους ή φίλες που είμαι σίγουρος για την αποδοχή. Αυτή τη φορά έκανα εξαίρεση. Είμαι περίεργος αν το request μου θα γίνει αποδεκτό. Να πω όμως ότι ενώ κάνω σπάνια request, πάντα κάνω accept.
Είμαστε συνηθισμένοι με τους φονταμενταλιστές ισλαμιστές, που συνήθως είναι τρομοκράτες, αλλά εκτός από αυτούς υπάρχουν και οι θρησκόληπτοι, όπως και σε μας άλλωστε. Τέτοιος θρησκόληπτος είναι και ο πατέρας του Αλή που έχει μεγάλο πάθος για τη μουσική. Θέλει να τον στείλει σε θρησκευτικό σχολείο, όμως ο νεαρός αρνείται. Πηγαίνει κρυφά στην Τεχεράνη για να μάθει φλογέρα. Όταν το ανακαλύπτει ο πατέρας του τον κυνηγάει να τον δείρει. Τον προλαβαίνει κοντά στο δένδρο όπου πηγαίνει τα κατσίκια του ένας βοσκός, αυτός που ήταν αιτία να αγαπήσει ο νέος τη φλογέρα, και ο οποίος μάλιστα του δώρισε μία. Τον κτυπάει άγρια με ένα μεγάλο ξύλο, σαν μαγκούρα. Ο νεαρός μένει ξαπλωμένος κάτω, ακίνητος σαν νεκρός. Τον έχει σκοτώσει; Σε προσήμανση υποψιαζόμαστε ένα τρομακτικό γεγονός, τον θάνατο μάλλον του νεαρού. Η ταινία ξεκινάει με τον πατέρα να ολοφύρεται στο τζαμί. Τον ολοφυρμό αυτόν τον βλέπουμε να επανέρχεται, διακόπτοντας τη ροή της ιστορίας, σαν λάιτ μοτίφ. Η μητέρα που υποστήριζε το γιο της, ανήσυχη καθώς έχουν αργήσει να επιστρέψουν πατέρας και γιος, πηγαίνει στο τζαμί όπου βρίσκει τον πατέρα να κλαίει γοερά. Νομίζει ότι έχει σκοτώσει το γιο του. Η μητέρα του όμως λέει ότι όχι, δεν μπορεί ο γιος της να έχει πεθάνει.
Ο βοσκός βρίσκει την επομένη το πρωί τον νεαρό. Κοιτάζει τον σφυγμό του. Είναι νεκρός; Του βάζει την φλογέρα στο στόμα. Ξαφνικά βλέπουμε σε γκρο πλαν ένα μάτι να ανοίγει. Είναι προφανώς του νεαρού.
Η ταινία κάνει ένα παραλληλισμό με τον Αλή, τον θείο του Μωάμεθ (ο νεαρός λέγεται επίσης Αλή), τον ήρωα των σιιτών που σκοτώθηκε από τους εχθρούς του, από τους οποίους προέρχονται οι σουνίτες (ο αγώνας ήταν για τη διαδοχή του Μωάμεθ). Ένας ύμνος που τραγουδιέται στο τέλος νομίζω ότι αναφέρεται στον Αλή.
Συμπληρωματικές πληροφορίες για την ταινία υπάρχουν και εδώ.
"Two Angels" is about the lives of two youngsters who are passionate about music. One of the characters is a poor boy from country side. He is interested in playing a musical instrument called "Ney" which is similar to a flute. Although his deeply religious father is against the idea of music, he gets support from his sympathetic mother. This boy shares his passion for music with a rich girl too. For "Two Angels", Mamad Haghighat who is based in Paris since 1978, had complete artistic freedom. This is the reason why this film is aesthetically quite different from other Iranian films for children produced by KANUN (Iranian Institute for the Development of Children and young Adults).