Ahmad Reza Darvish, Duel (2004)
http://en.wikipedia.org/wiki/Duel_%282004_film%29
Διαβάζω στη βικιπέδεια ότι πρόκειται για την πιο ακριβή ιρανική παραγωγή που έγινε ποτέ. Αυτό είναι φυσικό, μια και είναι πολεμική ταινία. Βέβαια και η ασπρόμαυρη «Night bus» του Kiumars Poorahmad, την οποία παρουσιάσαμε προχθές είναι πολεμική, αλλά με ελάχιστες πολεμικές σκηνές. Τις σκηνές όμως αυτής της ταινίας θα τις ζήλευε και η πιο πλούσια χουλιγουντιανή παραγωγή. Την οποία βέβαια ξεπερνάει, καθώς η ιστορία δεν κινείται στο απλό μοτίβο πόλεμος-κίνδυνος-διάσωση, αλλά είναι πιο σύνθετη. Ένα χρηματοκιβώτιο κινδυνεύει να πέσει στα χέρια των ιρακινών, καθώς βρίσκεται μέσα σε ένα καταστραμμένο τραίνο πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Υποτίθεται ότι περιέχει απόρρητα έγγραφα. Στην πραγματικότητα είναι ολόκληρο καμωμένο από χρυσάφι, το οποίο επρόκειτο να φυγαδευτεί στο εξωτερικό. Ο ήρωας παίρνει εντολή να το σώσει. Το σώζει, αλλά δεν τον παραδίδει στα χέρια αυτού που του έδωσε την εντολή, καθώς υποψιάζεται ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει, και θέλει να το παραδώσει σε ανώτερες αρχές. Στην καταδίωξη που ακολουθεί το χρηματοκιβώτιο βουλιάζει στο νερό ενός ποταμού. Ο ήρωας κατηγορείται για προδοσία. Στο τέλος του έργου τον βλέπουμε αντιμέτωπο με αυτόν που του έδωσε την εντολή. Το κιβώτιο έχει ανελκυστεί. Του αποκαλύπτει το μυστικό για το χρηματοκιβώτιο, και του προτείνει να το μοιραστούν. Είναι και άλλοι μαζί τους, όπως και η χήρα γυναίκα του φίλου του ήρωα. Τον μαχαιρώνει ύπουλα. Η γυναίκα τον πυροβολεί, αλλά το όπλο δεν έχει σφαίρες. Αυτός φεύγει με το αμάξι που έχει το χρηματοκιβώτιο. Όμως βρίσκονται στα σύνορα, και πέφτει πάνω σε ναρκοπέδιο. Τινάζεται στον αέρα. Στο τέλος του έργου βλέπουμε τη γυναίκα με άλλους δικούς της σε μιαν άμαξα, με τον μαχαιρωμένο ήρωα, να κυνηγούν ένα τραίνο, μήπως το προφτάσουν να τον παραλάβει.
Το δεύτερο μισό του έργου είναι σαν μια αστυνομική περιπέτεια, αλλά το πρώτο μισό είναι ένα καθαρά πολεμικό έργο. Οι σκηνές, ιδιαίτερα αυτή της καταδίωξης των τανκς, είναι εντυπωσιακές. Και βέβαια η σκηνή στην οποία ιρακινά αεροπλάνα βομβαρδίζουν ένα σταθμό τραίνου, με ένα σωρό πολίτες που προσπαθούν να διαφύγουν από την περιοχή η οποία αναμένεται να πέσει στα χέρια των ιρακινών. Ένα πραγματικό μακελειό αμάχων.
Γράψαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας ότι το τραίνο αποτελεί ένα συνηθισμένο κινηματογραφικό «τόπο». Τα γράμματα του τέλους πέφτουν ενώ εμείς βλέπουμε τις ράγες μέσα από το τραίνο που απομακρύνεται. Τραίνο και ράγες είχαμε δει και άλλες φορές μέσα στο έργο.
Book review, movie criticism
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment