Κι άλλες μαντινιάδες-Η φωλιά (σελ. 17)

Η φωλιά

Χθες βράδυ έγινε σε φιλικό σπίτι μια παρουσίαση του βιβλίου του φίλου μου, ποιητή και ψυχίατρου, Μανόλη Πρατικάκη, «Η κιβωτός». Την παρουσίαση την έκανε ο επίσης φίλος μου Γιώργος Πολ. Παπαδάκης, ενώ αποσπάσματα διάβασαν, εκτός από τον παρουσιαστή, η λογοτέχνις Νατάσα Κεσμέτη, η ποιήτρια Ελένη Ζαχαροπούλου, και φυσικά ο ίδιος ο ποιητής. Μετά ακολούθησε συμπόσιο, με τους εκλεκτούς μεζέδες της οικοδέσποινας Ελένης Ζαχαροπούλου, κατά το οποίο ειπώθηκαν ανέκδοτα και μαντινιάδες. Τις περισσότερες τις είπε ο Γιάννης ο Δασκαλάκης, εκλεκτός φίλος Μυρτιανός, χωριανός του Μανώλη. Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι παρακάτω.

Στο ’να μου χέρι το τεμπλί και το μυαλό σε σένα

και δυο μουρέλα απ’ το πρωί δεν έχω ραβδισμένα

Ήθελα και να κάτεχα το λάδι πού το βρήκες

λιόφυτο δεν αγόρασες, μαζώχτρα δεν εμπήκες

Την παρακάτω μαντινιάδα την ήξερα.

Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα σου σπάσει ο κλώνος

και θα σου φύγει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος

Λέγεται γι’ αυτούς που έχουν βάλει στο μάτι μια κοπέλα που είναι δύσκολο να την αποχτήσουν. Δεν ήξερα όμως ότι υπάρχει και απάντηση.

Ψηλά τη χτίζω τη φωλιά, στην πλατανοκουτσούρα

κι ανέ φυσήξει και βοριάς κάθομαι εγώ σιγούρα