Bahman Gobadi,
The rhino season (2012)
Ο Μπαχμάν Γκομπαντί,
ιρανός κουρδικής καταγωσής, είναι από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες και έχω
γράψει για όλα
τα έργα του εκτός από ένα, αν δεν κάνω λάθος.
Η «Εποχή του
Ρινόκερου» βασίζεται, όπως διαβάζουμε στην αρχή της ταινίας, στην πραγματική
ιστορία του κουρδικής καταγωγής ιρανού ποιητή και συγγραφέα Σαντέχ Καμανγκάρ, που
έμεινε στη φυλακή 27 χρόνια, ενώ στην οικογένειά του είχαν πει πως είναι
νεκρός. Όλα αυτά τα χρόνια οι δικοί του θρηνούσαν πάνω σε ένα ψεύτικο τάφο.
Η Μίνα είναι γυναίκα
του αλλά την αγαπάει και ένας φρουρός της επανάστασης. Μέσα στη φυλακή θα τη βιάζει
επανειλημμένα. Θα μείνει έγκυος και θα κάνει δίδυμα, ενώ έχει ήδη τρία παιδιά
με τον άντρα της. Στα δέκα χρόνια θα ελευθερωθεί. Πάνω στον «τάφο» του άντρα της
ο ιρανός αυτός φρουρός της επανάστασης θα προσπαθήσει να την κερδίσει. Αυτή
αρνείται πεισματικά (Ο «έρωτας» αυτός μου θυμίζει την αληθινή ιστορία της Μαρίνας
Νεμάτ, όπως την αφηγείται στο βιβλίο της «Η φυλακισμένη της Τεχεράνης»).
Θα τον παρακαλέσει να την αφήσει να φύγει από το Ιράν. Θέλει να πάει στην
Κωνσταντινούπολη. Στο τέλος αυτός θα ενδώσει. Ο άντρας της, μετά την
αποφυλάκισή του, θα την αναζητήσει εκεί. Όμως και ο ιρανός φρουρός θα την
αναζητήσει.
Η ταινία, παρά το
ολοφάνερα πολιτικό της περιεχόμενο, είναι μια ταινία ποιητική, μέσα στην οποία διαθλάται
το πολιτικό. Με συνεχείς αναδρομές και ζιγκ ζαγκ μέσα στο χρόνο, το ονειρικό
διαθλάται με το πραγματικό, ενώ ο Γκομπαντί παίζει και με το παιχνίδι των
πιθανοτήτων δίνοντας όχι μια τραγική διάσταση, αλλά μια διάσταση
αρχαιοελληνικής τραγωδίας στο έργο του. Η εκδίκηση είναι πραγματική ή βρίσκεται
μόνο φαντασιακά στο κεφάλι του ταλαιπωρημένου ποιητή; Η αιμομιξία με την κόρη
του είναι πραγματική ή μια δυνατότητα που θα μπορούσε να προκύψει, σαν
αποτέλεσμα της μακρόχρονης φυλάκισής του κατά την περίοδο της οποίας δεν είχε
σχέση με την οικογένειά του;
Ένα έχω να πω
κλείνοντας: μην τη χάσετε αυτή την ταινία.
Posts
No comments:
Post a Comment