Τα "Όνειρα σκόνης" του Λωράν Σάλγκ πολύ μου θύμισε την ταινία του Αμίρ Ναντερί, «Νερό, άνεμος, σκόνη». Πρωταγωνιστής και εδώ είναι η σκόνη.
Ο Μοχτάρ Ντίκο, αγρότης από τη Νηγηρία,
έρχεται να ζητήσει δουλειά στο Εσακάνε, ένα χρυσορυχείο στα βορειοανατολικά του
Μπουρκίνα Φάσο. Μαθαίνει σιγά σιγά τη δουλειά από ένα συνάδελφο.
Δεν είναι και εύκολη δουλειά. Συχνά
κάποιοι άτυχοι εργάτες παγιδεύονται από κατολισθήσεις και πεθαίνουν από έλλειψη
οξυγόνου. Κανείς δεν μπορεί να τους βοηθήσει. Σε μια τέτοια κατολίσθηση ο
Μοχτάρ, με κίνδυνο της ζωής του κατεβαίνει στη στοά για να βρει το φίλο του.
Αυτός όμως είχε ανοίξει δρόμο και είχε φτάσει σε άλλη στοά από την οποία
ανέβηκε ζωντανός.
Κάποια στιγμή μαθαίνουμε την ιστορία του.
Η γυναίκα του τον θεώρησε υπεύθυνο για το θάνατο της κόρης τους από ελονοσία, κατηγορώντας
τον ότι δεν φρόντισε όσο έπρεπε για τη θεραπεία της. Αυτός ήταν ο λόγος που τον
οδήγησε να εκπατρισθεί.
Υπάρχει η υποψία ενός ειδυλλίου με την
γυναίκα ενός εργάτη που θάφτηκε σε ένα φρεάτιο όταν έγινε κατολίσθηση. Είναι
μαζί με τη μικρή κόρη της. Όταν πηγαίνει στο χωριό της αγοράζει ένα βιβλίο. Της
αγοράζει και ένα φουστανάκι αργότερα. Και όταν θα βρει χρυσάφι, θα κατακρατήσει
ένα κομμάτι και θα της το δώσει. Θέλει να ικανοποιήσει την επιθυμία της, να
σπουδάσει την κόρη της όταν μεγαλώσει. -Γιατί να πάει όλο το χρυσάφι στους
λευκούς; της λέει μετά το ευχαριστώ της.
Φεύγουν καθισμένες στην καρότσα ενός Toyota. Στέκει
και τις κοιτάζει καθώς το φορτηγάκι χάνεται στο βάθος. Σε λίγες μέρες θα φύγει
και αυτός. Η κάμερα τον παρακολουθεί αρκετή ώρα καθώς απομακρύνεται ανάμεσα
τους αμμόλοφους.
Εξαιρετική η ταινία του γάλλου σκηνοθέτη,
θα έλεγα ισάξια των ταινιών των μεγάλων σκηνοθετών του Burkina Faso, Idrissa Ouédraogo και Gaston Gaboré.
Posts
No comments:
Post a Comment