Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Δραματική κωμωδία η ταινία, που στο τέλος
όμως γίνεται δράμα.
Η Έλλα και ο Τζον παίρνουν κρυφά από τα
παιδιά τους το παλιό τροχόσπιτό τους για να πάνε ένα ταξίδι, όνειρο ζωής του
Τζον: να δούνε το σπίτι του Χέμινγουεϊ. Ο Τζον, ογδοντάρης πια, είναι
συνταξιούχος καθηγητής. Τα παιδιά τους τούς αναζητούν όμως αυτοί τους
καθησυχάζουν από το τηλέφωνο· την κόρη περισσότερο, ο γιος εξακολουθεί
να είναι ανήσυχος.
Ο Τζον, παρόλο που έχει άνοια, μπορεί και
οδηγεί. Βέβαια κάποια ατυχήματα τα απέφυγαν στο τσακ.
Στις κωμωδίες, το έχω ξαναγράψει, το στόρι
υποχωρεί μπροστά στα κωμικά επεισόδια. Και τα επεισόδια αυτά που είναι κωμικά προσφέρουν
πολύ γέλιο, όμως αν τα αναστοχαστούμε βλέπουμε πως είναι τραγικά, καθώς έχουν να
κάνουν με την άνοια του Τζον.
Να αφηγηθούμε δυο.
Ο Τζον έχει καθηλώσει μια σερβιτόρα μιλώντας
της για τον Χέμινγουεϊ. Αυτή τον ακούει υπομονετικά. Δεν θέλει να φανεί αγενής.
Αργότερα στην ταινία καθηλώνει μια άλλη σερβιτόρα μιλώντας της πάλι για τον
Χέμινγουεϊ. Της απαγγέλει ένα κομμάτι από το «Ο γέρος και η θάλασσα». Κάποια
στιγμή κολλάει. Η σερβιτόρα συνεχίζει. Η διπλωματική της ήταν για τον
Χέμινγουεϊ.
Το δραματικό τέλος το οποίο προκαλεί
αμφιλεγόμενα συναισθήματα δεν μπορούμε να το αποκαλύψουμε.
Εξαιρετική ταινία με εξαιρετικές ερμηνείες
από τον Ντόναλντ Σάδερλαντ και την Helen Mirren, η οποία μάλιστα
τιμήθηκε με Χρυσή σφαίρα. Τη συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Posts
No comments:
Post a Comment