Zhang Yimou, Τα ιπτάμενα στιλέτα (十面埋伏 2004)

Zhang Yimou, Τα ιπτάμενα στιλέτα (十面埋伏  2004)

  Εν όψει της προβολής της «Σκιάς» του Τζανγκ Γιμόου στις 14 του Μάρτη.

  House of flying daggers είναι o αγγλικός τίτλος, ενώ σε μας συμπτύχθηκε στα «Ιπτάμενα στιλέτα». Ο κινέζικος είναι «Παγίδα».

  Είναι η δεύτερη ταινία του Τζανγκ Γιμόου με πολεμικές τέχνες και η δεύτερη με romance. Εδώ οι πολεμικές τέχνες ισορροπούν με το ρομάντζο, στο οποίο βλέπουμε πάλι το μοτίβο «τα σύνορα της αγάπης». Καθώς έχω δηλώσει ότι τα romance μου αρέσουν, αυτή η ταινία μου άρεσε περισσότερο από τον «Ήρωα», παρά το unhappy end.

  Ο αυτοκράτορας της δυναστείας Tang (κάπου τον 9^ο αιώνα) είναι διεφθαρμένος και ανίκανος, η χώρα βρίσκεται σε κρίση, και η οργάνωση «Το σπίτι των ιπτάμενων στιλέτων» θέλουν την δολοφονία του.

  Μια γυναίκα δύο άντρες είναι ένα γνωστό μοτίβο, σε μια ταινία που έχει αλλεπάλληλες ανατροπές. Η Τζι Γι, πράκτορας των συνωμοτών, θα ερωτευθεί τον κυβερνητικό, ο οποίος κλήθηκε να ανακαλύψει τη νέα αρχηγό των «Ιπτάμενων στιλέτων» μετά την εκτέλεση του παλιού και θα την ερωτευθεί κι αυτός. Όμως ο συνάδελφός του, που τον προειδοποίησε να μην την ερωτευθεί, στην πραγματικότητα είναι ο φίλος της Τζι Γι, πράκτορας και αυτός των «Ιπτάμενων στιλέτων». Όταν βλέπει ότι η Τζι Γι είναι αμετάκλητα ερωτευμένη με τον συνάδελφό του θα τη σκοτώσει. Αυτός θα του επιτεθεί και θα δούμε μια ακόμη μονομαχία. Βλέποντας όμως την Τζι Γι να ξεψυχάει, όντας κι αυτός βαριά πληγωμένος, θα πετάξει το ξίφος του και θα τρέξει να την αγκαλιάσει. Ο συνάδελφός του, βλέποντάς τους αγκαλιασμένους, θα απομακρυνθεί.

  Για τις πολεμικές σκηνές έχω γράψει στην προηγούμενη ανάρτηση, να μην επαναλαμβάνομαι.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Ήρωας».