Fausto Tozzi, Trastevere (1971)
To Trastevere μου φάνηκε σαν κωμόπολη, αλλά ψάχνοντας στο διαδίκτυο είδα ότι πρόκειται για μια περιοχή της Ρώμης. Όχι πως έχει μεγάλη σημασία δηλαδή.
Ο Φάουστο Τότσι μέσα από κωμικά επεισόδια μας δίνει την ηθογραφία της περιοχής αυτής. Τα περισσότερα είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους, και το μόνο που τα συνδέει είναι ο χώρος όπου διαδραματίζονται.
Το έχω ξαναπεί, το σασπένς είναι εκ των ων ουκ άνευ σε ένα στόρι. Αυτό το ήξερε ο Τότσι και φρόντισε να ξεκινήσει την ταινία του με ένα σασπένς.
Ποιο είναι αυτό το σασπένς;
Ο διάσημος τραγουδιστής της όπερας έχει χάσει το σκυλάκι του και το ψάχνει. Τσόντα ανάμεσα στα επεισόδια, αλλάζει χέρια.
Τελικά θα το βρει στο τέλος της ταινίας. Το βλέπει από μακριά, του φωνάζει.
Και το σκυλάκι;
Βλέποντάς τον το βάζει και στα τέσσερα πόδια.
Στο σπίτι βρίσκονται ναρκωτικά.
Ποιος είναι ο ένοχος;
-Μας αφήνετε μόνους κύριε αστυνόμε;
Γίνεται οικογενειακό συμβούλιο. Αποφασίζουν ότι πιο συμφερτικό είναι να ενοχοποιηθεί η γιαγιά. Ο αστυνόμος τραβάει τα μαλλιά του βλέποντάς τη. Όμως τι μπορεί να κάνει;
-Σιόρα Ρόζα, μην οργίζεστε, ο Θεός βλέπει και τιμωρεί, της φωνάζουν ενώ τη χώνουν μέσα στην κλούβα.
Τη Σιόρα Ρεγγίνα τη βλέπουμε κατά διαστήματα, σαν λάιτ μοτίφ, στην ταινία, να κάθεται σε ένα πεζούλι στο δρόμο και να συνομιλεί με περαστικούς. Έχουν πλάκα αυτές οι συνομιλίες.
Η Ottavia Piccolo, κόρη ενός εστιάτορα, τροφοδοτεί συστηματικά τον Nino Manfredi, ερασιτέχνη ζωγράφο, παρόλο που χρωστάει ένα σωρό. Ο λόγος; Είναι ερωτευμένη μαζί του. Αυτός όμως δεν την θέλει καθόλου, είναι κολλημένος με τη Ράμα, μια ινδιάνα (Ροσάνα Σκιαφίνο). Η Ottavia ετοιμάζεται να φύγει και καταφτάνει η Ράμα.
Η ζήλεια της δεν περιγράφεται. Φεύγει εξοργισμένη.
Παίρνει τηλέφωνο την αστυνομία: Στο σπίτι αυτό (δίνει τη διεύθυνση) παίρνουν ναρκωτικά. Όμως μην του κάνετε τίποτα σας παρακαλώ, τον αγαπώ.
Πλακώνει η αστυνομία. -Ποιος είσαι; τον ρωτάνε. Χαιρετάει στρατιωτικά: - Vicebrigadiere Mazzullo Carmelo. Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών. -Brigadiere, έχεις πάρει ναρκωτικά; -Δυο τζούρες, για υπηρεσιακούς λόγους. -Συνάδελφος λοιπόν, κοίτα σε τι κατάσταση έμπλεξα. Brigadiere, τι να σε κάνουμε; -Δεν ξέρω, στείλτε με ισόβια. -Να πούμε ότι δεν βρήκαμε την ύποπτο, προτείνει ο συνάδελφός του. -Μα έγινε καταγγελία, δεν γίνεται.
Όμως αυτός έχει επιχειρήματα.
-Η δημόσια ασφάλεια πρέπει να με αποζημιώσει.
-Τι είναι αυτά που λες;
-Μα κύριε αστυνόμε, πρέπει να μου βγάλετε σύνταξη, γιατί τον εθισμό αυτό τον απέκτησα στην υπηρεσία. Είναι σοβαρό το ζήτημα.
-Είναι αλήθεια, συμφωνεί ο συνάδελφος.
Βρέθηκα κάποτε σε μια παρέα. Κάποιος μας είπε ότι δυο τσιγάρα χασίσι που κάπνισε όλα κι όλα στη ζωή του είχαν προέλευση την αστυνομία. Δεν ένιωσε τίποτα καπνίζοντας το πρώτο. Για να δούμε με το δεύτερο. Πάλι τίποτα. Έτσι κι αλλιώς, μας είπε, δεν είχε σκοπό να ξανακαπνίσει, απλά ήθελε να δοκιμάσει. Αφού δεν ήταν καν καπνιστής.
Δεν θα τον πίστευα αν δεν είχα διαβάσει ότι η ποσότητα των ναρκωτικών που καταστρέφεται είναι μικρότερη από την ποσότητα των ναρκωτικών που κατάσχονται.
Απολαυστικότατη κωμωδία, υπήρχαν και άλλα αστεία επεισόδια, δεν γίνεται να τα αναφέρω όλα.
No comments:
Post a Comment