Aleksandre Koberidze, Τι βλέπουμε όταν κοιτάμε τον ουρανό; (What do we see when we look at the sky?, 2021)
Από σήμερα στους κινηματογράφους
Να και μια ταινία
μαγικού ρεαλισμού.
Ο Τζόρτζι και η
Λίζα, μετά από κάποιες τυχαίες συναντήσεις γνωρίζονται πιο στενά και
ερωτεύονται. Όμως τους έχουν κάνει μάγια, και πριν το ραντεβού τους μεταμορφώνεται
η όψη τους. Βλέποντας τον εαυτό τους στον καθρέφτη τρομάζουν, αλλά δεν πειράζει,
θα πάνε στο ραντεβού και θα εξηγήσουν. Όμως πώς να αναγνωριστούν αφού και οι
δυο έχουν αλλάξει όψεις;
Και δεν είναι μόνο
αυτό, έχουν χάσει και τις επαγγελματικές τους ικανότητες. Ποδοσφαιριστής αυτός,
θα φανεί σαν να μην έχει κλωτσήσει ποτέ του μπάλα. Όσο γι’ αυτήν, ξέχασε τα
πάντα που έμαθε στη φαρμακευτική.
Θα πρέπει να βρουν άλλες
δουλειές.
Πού όμως;
Μα στην καφετέρια
που είχαν δώσει ραντεβού. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα σκάσει μύτη ο άλλος.
Θα γίνουν φίλοι,
αλλά δεν θα τους δούμε να κάνουν σχέση. Αν έκαναν θα μας ξενέρωνε, τόσο γρήγορα
ξέχασαν;
Ένας σκηνοθέτης θέλει
να κινηματογραφήσει διάφορα ζευγάρια. Μα δεν είμαστε ζευγάρι. Δεν πειράζει, θα
κάνετε σαν να είστε ζευγάρι.
Το τέλος είναι
προβλέψιμο, το πώς δηλαδή θα λυθεί το σασπένς της αναγνώρισης.
Υφολογικά είναι
περίεργος ο Κομπερίτζε. Όχι κυρίως γιατί προτιμά να παίρνει τους χαρακτήρες του
από απόσταση, σε long shots,
το κάνουν πολλοί, αλλά γιατί συχνά παίρνει μέρη του σώματός τους και όχι τους ίδιους,
όπως στην αρχή της ταινίας που ο Τζόρτζι και η Λίζα κάθε φορά που συναντιώνται δεν
βλέπουμε παρά μόνο τα πόδια τους. Και βέβαια υπάρχουν κάμποσα ποιητικά πλάνα
και επεισόδια που είναι περίπου άσχετα με την ιστορία.
Ένα σκυλί το λένε Χαραχούρα.
Ξέρετε τι σημαίνει;
Το θυμάμαι σε γελοιογραφία,
γκράφιτι. Λένιν χάρα, Λένιν χούρα, Λένιν χαραχούρα. Ο Λένιν ζει, ο Λένιν έζησε,
ο Λένιν σκουπίδι.
No comments:
Post a Comment