Sylvia Chang, Siao yu (少女小漁,1995)

Sylvia Chang, Siao yu  (少女小漁,1995)

 

  «Η νεαρή Σιάο Γιου» (μικρό ψάρι) είναι ο κινέζικος τίτλος της ταινίας, την οποία σκηνοθέτησε η ταϊβανέζα Sylvia Chang σε σενάριο του γνωστού σας Ang Lee, που είναι και παραγωγός της.

  Η νεαρή Σιάο Γιου έρχεται στην Αμερική με το φίλο της κατά παράκληση της μητέρας του. Φοβάται μην παντρευτεί καμιά αμερικανίδα.

  Αυτός δεν έχει πρόβλημα παραμονής, έχει υποτροφία για σπουδές, που όμως δεν είναι αρκετή, δουλεύει στην ψαραγορά. Αυτή όμως έχει.

  Πώς να πάρει πράσινη κάρτα;

  Ένας γάμος είναι η λύση.

  Όμως είναι ακριβή η ταρίφα, 25.000 δολάρια.

  Δεν έχουν τόσα, έχουν κάτι παραπάνω από 10.000. Ο Μάριο, συγγραφέας, χρεωμένος, θα συμφωνήσει.

  Το γνωστό μοτίβο, αρχικά τη βλέπει σαν βάρος, όμως μετά αναπτύσσεται μια μεγάλη συμπάθεια ανάμεσά τους. Αυτή διαβάζει ένα βιβλίο του, έχοντας δίπλα το λεξικό για τις άγνωστες λέξεις.

  Δεν είναι μόνο ο φίλος της που ζηλεύει βλέποντας αυτή τη συμπάθεια, αλλά και η πρώην του, που πλακώνει ξαφνικά στο σπίτι. Την επομένη του γάμου τους, της λέει, τον χώσανε φυλακή, για τρία χρόνια. Ήταν αντιρρησίας συνείδησης, δεν ήθελε να πάει στο Βιετνάμ. Ο Τζων Κάρτερ, καθηγητής μου στο φροντιστήριο αγγλικών του Μανώλη του Σταυρακάκη στην Ιεράπετρα πρόλαβε και την κοπάνησε.

  Αυτός την απατάει. Ο Μάριο της λέει ότι πρέπει να τον συγχωρέσει.

  Επί τέλους, παίρνει την πράσινη κάρτα, δεν είναι πια ανάγκη να μένει σπίτι του (Η υπηρεσία μεταναστεύσεων ήλθε δυο τρεις φορές να ελέγξει).

  Αυτός είναι άρρωστος, τον ακούγαμε που έβηχε. Αυτή ετοιμάζεται να φύγει. Αυτός πέφτει μισοαναίσθητος. Πώς να τον αφήσει; Να πάει στο νοσοκομείο; Ούτε να το ακούσει.

  Ο φίλος της την παίρνει τηλέφωνο από κάτω όπου την περιμένει. Γιατί αργεί; Μα δεν μπορεί να τον αφήσει έτσι, να μείνει μια δυο μέρες να τον περιποιηθεί.

  -Αν δεν κατέβεις σε πέντε λεπτά φεύγω.

  Θα κατέβει;

  Ξαφνικά βλέπει ότι ο Μάριο έχει ξεψυχήσει. Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της.

  Έχουν περάσει τα πέντε λεπτά, τι θα κάνει ο φίλος της, θα φύγει;

  Ανεβαίνει πάνω, στέκεται μπροστά στην πόρτα.

  Το τέλος αποφασίζεται την τελευταία στιγμή. Δεν έχουμε κωμωδία για να είναι προβλέψιμο.

  Γυρνάει και φεύγει. Αυτή μένει μόνη, κοιτάζοντας λυπημένα τον νεκρό.

  Ανάλαφρη ταινία με πινελιές χιούμορ παρά το unhappy end, που όμως αποκαλύπτει το μεγαλείο ψυχής της Σιάο Γιου. Εξαιρετική η ερμηνεία της Rene Liu, στην πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση λέει η βικιπαίδεια στο λήμμα για την ταινία.

  Ίσως σε πρωταγωνιστικό ρόλο, γιατί στο βιογραφικό της βλέπω σαν πρώτο έργο της, γυρισμένο όμως την ίδια χρονιά, «Το περίπτερο με τις παιώνιες» (Peony pavilion).

  Θα το δω.