Brahmanand S. Singh, Φευγαλέα σπουργίτια (Jhalki, 2019)

 

Brahmanand S. Singh, Φευγαλέα σπουργίτια (Jhalki, 2019)

 

  «Μια μέρα, ένα ακαταπόνητο σπουργίτι πετούσε με ένα κόκκο στο ράμφος του. Όταν κάθισε πάνω σε ένα στύλο μπαμπού, ο κόκκος έπεσε. Έτσι πήγε στον ξυλοκόπο. -Ω ξυλοκόπε, σε παρακαλώ κόψε τον μπαμπουδένιο στύλο, έπεσε μέσα ο σπόρος μου. Τι θα φάω, τι θα πιω, και τι θα πάρω σπίτι μαζί μου; Ο ξυλοκόπος είπε: -θέλεις να κόψω το στύλο για ένα μικρούτσικο σπόρο; Φύγε από εδώ. -Ω ξυλοκόπε, πως θα μπορούσες να καταλάβεις ότι  ο κόσμος μου γυρνάει γύρω από αυτό τον σπόρο;

  Απογοητευμένο το σπουργίτι πήγε στο βασιλιά. -Μεγαλειότατε, σε παρακαλώ τιμώρησε τον ξυλοκόπο, αρνείται να κόψει τον μπαμπουδένιο στύλο που έχει το σπόρο μου μέσα. Τι θα φάω, τι θα πιω, και τι θα πάρω μαζί μου;

  Ο Βασιλιάς είπε: -Για ένα σπόρο να τιμωρήσω τον ξυλοκόπο; Φύγε από εδώ.

  Το σπουργίτι δεν απελπίστηκε και πήγε στη βασίλισσα. -Μεγαλειοτάτη, σε παρακαλώ συμβούλευσε το βασιλιά. Αρνείται να τιμωρήσει τον ξυλοκόπο που αρνείται να κόψει τον μπαμπουδένιο στύλο που έχει το σπόρο μου μέσα του. -Θέλεις να συμβουλεύσω τον βασιλιά για έναν μικροσκοπικό σπόρο; Άτακτο σπουργίτι, φύγε από εδώ.

  Τώρα το σπουργίτι οργίστηκε και πήγε στο φίδι. -Ω φίδι, δάγκωσε τη βασίλισσα, που αρνείται να συμβουλεύσει τον βασιλιά που αρνείται να τιμωρήσει τον ξυλοκόπο που αρνείται να κόψει τον μπαμπουδένιο στύλο που μέσα του είναι ο σπόρος μου.

  Το φίδι αγνόησε την παράκληση. Έπειτα πήγε στο ραβδί που είπε: -Εγώ θέλω ειρήνη. -Εσύ πάντα παλεύεις και ξαφνικά θες ειρήνη εξαιτίας του σπόρου μου;

  Αυτό είναι το παραμύθι που τα δυο αδέλφια βλέπουν μέσα από μια κάμερα, σε animation, που λειτουργεί αντικατοπτρικά (mise en abyme) στην κύρια ιστορία.

  Ο πατέρας της Jhalki, μέθυσος, τσακώνεται με έναν trafficker που προμηθεύει παιδιά από χωριά και τα πουλάει στην πόλη, όπου ζουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, εργαζόμενα σε διάφορα εργαστήρια. Στην ιστορία μας, σε εργαστήρια ταπητουργίας. Αυτός τον σπρώχνει και πέφτει πάνω στη φωτιά. Έχει σοβαρά εγκαύματα, χρειάζεται νοσηλεία. Με τι λεφτά όμως; Η γυναίκα του αποφασίζει να πουλήσει τον Babu, το γιο της. Η Jhalki προσπαθεί να εμποδίσει την αγοραπωλησία, πέφτει στη βάρκα που τον μεταφέρει, για να καταλήξει κι αυτή εμπόρευμα, μαζί με τα άλλα παιδιά. Ο trafficker την δελεάζει, να πάει να ψωνίσει κάτι να φάει. Αυτή υποψιάζεται, κάνει γρήγορα, όμως ο αδελφός της έχει εξαφανιστεί. Τον πούλησε στα γρήγορα.

  Το σπουργίτι είναι η Jhalki, ο σπόρος ο αδελφός της.

  Ψάχνει να τον βρει. Ο έμπορος απέναντι (ο ξυλουργός) αρνείται να της πει που κατευθύνθηκε ο αδελφός της. Αυτή πηγαίνει στον βασιλιά, που είναι ο τοπικός διοικητής. Κι αυτός αρνείται να τη βοηθήσει. Η γυναίκα του έχει καλύτερη διάθεση, την κρατάει σπίτι, πηγαίνει τα παιδιά σχολείο. Ούτε η αστυνομία θα τη βοηθήσει, υπάρχει η διαπλοκή με τους εμπόρους. Ευτυχώς που μια δημοσιογράφος θα σκαλίσει την υπόθεση. Η Jhalki θα βρει τον αδελφό της και ο trafficker θα συλληφθεί. Τιμωρήθηκε με επτά χρόνια φυλάκιση, διαβάζουμε στα γράμματα τέλους.

  Η ταινία τελειώνει με τον Kailash Satyarthi να μιλάει για το trafficking και για την παιδική εργασία που είναι παράνομη. Έσωσε χιλιάδες παιδιά, γι’ αυτό άλλωστε τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τη Μαλάλα.

  Είδαμε και μια άλλη ταινία, ντοκιμαντέρ αυτή, που μιλάει για την παιδική εργασία και το trafficking παιδιών, το «Selling children» (2018) του Pankaj Johar. Συγκλονιστική.

  Η ταινία προβλήθηκε πριν ενάμισι μήνα στις ελληνικές αίθουσες. Νομίζω θυμάμαι καλά, μόνο για μια βδομάδα. Θα το ξαναγράψω άλλη μια φορά: Κάτι τρέχει στα γύφτικα.