Pankaj Johar, Selling Children (2018)

Pankaj Johar, Selling Children (2018)

 

  Γράφοντας για την ταινία «Το αναπόφευκτο» (2018) του Kwabena Gyansah, αναρωτιόμουνα: «Το φορτηγό των δουλέμπορων το σταματάει η αστυνομία, παίρνει τα παιδιά. Ανάμεσά τους και αγόρια. Καλά τα κορίτσια, όμως αναρωτιέμαι τι υπηρεσίες θα πρόσφεραν τα αγόρια σ’ αυτούς που τα είχαν πουλήσει; Ή μήπως…».

  Όχι, δεν ήταν αυτό που νόμιζα. Το ντοκιμαντέρ του Pankaj Johar μου έδωσε την απάντηση: αγοράζονταν ως δούλοι. Το δουλεμπόριο, παράνομο μεν, όμως καλά κρατεί.

  Είναι ανατριχιαστικά αυτά που μας δείχνει στο ντοκιμαντέρ του ο ινδός σκηνοθέτης, που ευαισθητοποιήθηκε βλέποντας το σπαραγμό της υπηρέτριάς τους όταν έμαθε ότι η δεκατετράχρονη κόρη της, θύμα sexual trafficking, αυτοκτόνησε. Γύρισε τη χώρα, μίλησε με παιδιά-θύματα trafficking, με traffickers, με αστυνομικούς, με οργανώσεις για την προστασία των παιδιών, με νομικούς, με γονείς που τα παιδιά τους υπήρξαν θύματα trafficking. O ακτιβιστής για τα δικαιώματα των παιδιών Kailash, βραβευμένος με το Νόμπελ Ειρήνης, δίνει συγκλονιστικά στοιχεία. Θεωρεί ότι η φτώχεια, η αγραμματοσύνη και η διαφθορά είναι οι κύριες αιτίες του προβλήματος. Η αυξανόμενη ζήτηση από μια ανερχόμενη μεσαία τάξη οξύνει το πρόβλημα. Και βέβαια οι επιχειρήσεις, που ρίχνουν το κόστος των προϊόντων τους με το να αγοράζουν από traffickers παιδιά-σκλάβους, τα οποία βέβαια δεν έχουν και την καλύτερη μεταχείριση.

  Βλέποντας παιδιά να σπάζουν πέτρες μου ήλθε στο μυαλό η ταινία του ιρανού Hamid Jafari «Ο βράχος» (2015), γι’ αυτό έβαλα και το ανάλογο frame.