Veit Helmer, Tuvalu (1999)

Veit Helmer, Tuvalu (1999)

 

  Το «Τουβαλού» είναι ένα από τα νησιά της Πολυνησίας. Για εκεί θα βάλουν πλώρη με το καράβι τους το ευτυχισμένο ζευγάρι, στο happy end της ταινίας.

  Η οποία, διαβάζω στην βικιπαίδεια, είναι πειραματική. Τώρα το πειραματική μου φαίνεται ότι καλύπτει μια ευρεία γκάμα ταινιών που δεν είναι απ’ αυτές που θα πάει να δει ένας οικογενειάρχης με την οικογένειά του, αλλά και εκείνος που θέλει να περάσει δυο ευχάριστες ώρες, έστω μιάμιση, στον κινηματογράφο.

  Η ταινία είναι σαν βουβός κινηματογράφος, με στοιχεία παντομίμας, χωρίς μεσότιτλους, όμως όχι άηχη, υπάρχει soundtrack. Ακούμε κάποιες λέξεις ευρωπαϊκών γλωσσών, αλλά και φράσεις. Θυμάμαι το идиот και το Achtung.

  Η βικιπαίδεια την εντάσσει στην παράδοση του γερμανικού εξπρεσιονισμού, εγώ όμως βλέπω και αρκετά φουτουριστικά σκηνικά.

  Η ταινία είναι και κωμωδία, γι’ αυτό θα δούμε και αρκετές κωμικές σκηνές. Μπορεί ένας τυφλός να επιδιορθώνει μια μηχανή;

  Σε μια κωμωδία όλα επιτρέπονται.

  Πώς δηλαδή μια μαϊμού μπορεί να μπει μέσα σε ένα τανκ και να πολυβολεί;

  Κεντρικά πρόσωπα είναι ο Άντον και η Εύα. Ο Άντον δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση, τα λουτρά. Το κτίριο έχει προβλήματα, και τα περισσότερα επεισόδια έχουν να κάνουν με αυτά τα προβλήματα. Είναι ερωτευμένος επίσης με την Εύα. Αυτή ανταποκρίνεται αμέσως, όμως θα περάσει αρκετός χρόνος μέχρι να φύγουν με το καράβι. Όταν κάποιος με μια μπουλντόζα τους γκρεμίζει τα λουτρά, δεν έχουν άλλη επιλογή. Εξάλλου ο μπαμπάς (ο τυφλός) έχει πεθάνει.

  Τα πλάνα της ταινίας είναι σε ασπρόμαυρο, σε σέπια, και προς το τέλος σε ένα πρασινωπό χρώμα λειχήνας που δεν ξέρω πώς λέγεται, αλλά είδαμε ότι το χρησιμοποιεί πολύ ο Αλεξάντρ Σοκούροφ.

  Εξαιρετική η Chulpan Khamatova με το παιδικό, τσαχπίνικο προσωπάκι. Την απολαύσαμε πρόσφατα στο «Λούνα Πάπα» (1999) του Μπαχτιάρ Χουντοζναζάρωφ, όμως την είχα γνωρίσει πιο πριν στο ρόλο της Λάρας, σε μια τηλεοπτική μεταφορά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο». Έχω να δω ακόμη κάποιες ταινίες της με υψηλή βαθμολογία. Όσο για τον Denis Lavant, αυτός ξεπηδάει ατόφιος από την κωμωδία (Πράγματι, αυτό διαβάζω τώρα στην βικιπαίδεια, υπήρξε και μαθητής του Μαρσέλ Μαρσώ στην παντομίμα. Τον είχαμε δει και στους «Εραστές της Νέας Γέφυρας», με τη Ζυλιέτ Μπινός).

  Δεν ξέρω αν επανέλαβε το πείραμα με άλλη ταινία ο Χέλμερ. Ο Μελ Μπρουκς γύρισε μόνο μια «βουβή» ταινία, το «Silent movie». Την παράδοση του βωβού όμως την κράτησαν σε όλες τους τις ταινίες ο Ζακ Τατί και ο Ελία Σουλεϊμάν. 

Τελικά πολυτάλαντη η Τσουλπάν Χαμάτοβα. Δείτε την στο youtube 

Τελικά και το "The bra" (2020), ίδιος σκηνοθέτης, ίδιο το βασικό cast, βουβή είναι. Θα τη δω απόψε.