Álvaro Gago, Μητέρα, Πατρίδα (Matria, 2023)
Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Πρώτα είδαμε και τη μικρού μήκους «Matria» (2017). Το έχω δει και σε άλλους σκηνοθέτες, τη μικρού μήκους ταινία τους (αυτή εδώ είναι εικοσάλεπτη) την αναπτύσσουν μετά σε μεγάλου μήκους ταινία.
Βλέποντας τη μικρού μήκους ταινία κατάλαβα τι θα έβλεπα και στη μεγάλη. Βλέπουμε μια εργαζόμενη γυναίκα στην καθημερινότητά της. Ένταση στη δουλειά, οικογενειακά προβλήματα.
Στη μεγάλου μήκους βλέπουμε απλά περισσότερα επεισόδια. Εδώ απλώς αναφέρεται ότι δούλεψε σε εργοστάσιο κονσερβοποιίας ψαρικών (εκεί δούλευε η γυναίκα στη μικρού μήκους ταινία), ενώ τώρα τη βλέπουμε να δουλεύει σε μια εταιρεία που προμηθεύει καθαρίστριες σε διάφορες υπηρεσίες. Θα φύγει απ’ αυτήν και θα βρει δουλειά μερικής απασχόλησης σε ένα σπίτι, περισσότερο για να κάνει παρέα στον ηλικιωμένο που έχασε πρόσφατα τη γυναίκα του και δεν του ανανέωσαν το δίπλωμα οδήγησης.
Προβλήματα και με την κόρη της, που δεν εγκρίνει τη σχέση της με το φίλο της.
Και εδώ η ταινία απαρτίζεται από επεισόδια όπως και στο «Αλάνι» που προβάλλεται επίσης από σήμερα στους κινηματογράφους, και που δείχνουν την ταλαιπωρημένη ζωή μιας γυναίκας. Η κάμερα, ακολουθώντας την ασθματικά στους εξωτερικούς χώρους, αναπαράγει υφολογικά τις αγωνίες της.
Στην ταινία με εντυπωσίασε η εξαιρετική ερμηνεία της María Vázquez. 6,6 η βαθμολογία της στο IMDb, εγώ έβαλα 7.
No comments:
Post a Comment