Otar Iosseliani, Φυλλορροή (Falling leaves, 1966)

 

Otar Iosseliani, Φυλλορροή (Falling leaves, 1966)

 

  Αυτή τη στιγμή προβάλλεται στο Στούντιο, σε μια βραδιά αφιερωμένη στον μεγάλο γεωργιανό σκηνοθέτη που πέθανε στις 17 του Δεκέμβρη που μας πέρασε, στα ογδόντα εννιά του χρόνια.

  Ναι, μόλις σήμερα το μεσημέρι μου έστειλαν το ενημερωτικό e-mail.

  Η «Φυλλορροή» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.

  Πρόκειται για μια soft comedy και soft σάτιρα. Ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι μια soft comedy θα ήταν τόσο ξεκαρδιστική.

  Δυο νεαροί οινολόγοι ξεκινάνε την καριέρα τους δουλεύοντας σε έναν οινοπαραγωγικό συνεταιρισμό. Ο Νίκος, ο κεντρικός ήρωας, είναι ντροπαλός, συνεσταλμένος, φαίνεται να έχει χάσει τα νερά του. Ο άλλος φαίνεται καπάτσος.

  Μια νεαρή ξεναγός του συνεταιρισμού καίει καρδιές, ανάμεσα σ’ αυτές και του νεαρού. Για πόσο όμως;

  Ξεκαρδιστικά τα επεισόδια της ζήλειας του φίλου της.

  Η καταγγελία της διαφθοράς αμβλύνεται (να μην ξεχνάμε και τη λογοκρισία) μέσα στο γέλιο. Προσφέρουν (έναντι αμοιβής; Δεν κατάλαβα) κρασί του συνεταιρισμού σε φίλους. Επίσης θέλουν ντε και καλά να εμφιαλώσουν ένα κρασί αμφίβολης ποιότητας.

  «Δεν είναι εποχή για να έχεις αρχές», συμβουλεύει ένας προϊστάμενος τον Νίκο.

  Η ταινία είναι κατά κάποιο τρόπο μια ταινία ενηλικίωσης. Ο Νίκος, από αμήχανος νεαρός γίνεται ένας αποφασιστικός νέος που τους βάζει όλους στη θέση του. Δεν θα υποχωρήσει, δεν θα υπογράψει για την εμφιάλωση του κρασιού του βαρελιού που είναι δεύτερης ποιότητας, παρά τις πιέσεις που δέχεται. Ο διευθυντής θα επιδοκιμάσει.

  Και στη γκόμενα γυρνάει την πλάτη του.

  Γέλασα πολύ με την ταινία.

  Έβαλα ένα αγγελοπουλικό frame στην ανάρτησή μου.

  Για να δω αν υπάρχει στο youtube.

  Όχι, δεν υπάρχει δυστυχώς.