Wim Wenders, Υπέροχες μέρες (Perfect days, 2023)

 

Wim Wenders, Υπέροχες μέρες (Perfect days, 2023)

 

  Εξακολουθεί να παίζεται στους κινηματογράφους.

  Τον Wim Wenders τον βλέπω πακέτο. Η τελευταία του ταινία που είδα ήταν η «Pope Francis: a man of his word».

  Ακούω ότι ο Wenders στα τελευταία του έργα έχει μια κάμψη, ότι δεν είναι ο Wenders των πρώτων του έργων. Όμως αυτή η ταινία έχει 7,9 βαθμολογία στο IMDb.

  Πριν λίγο έγραψα για το σασπένς στην ανάρτηση που θα κάνω την Πέμπτη για την ταινία «Για πάντα νέοι», που ο Syd Field το θεωρεί ως εκ των ων ουκ άνευ για την επιτυχία μιας ταινίας.

  Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

  Και η πιο χαρακτηριστική εξαίρεση είναι οι «Υπέροχες μέρες».

  Η πλοκή τοποθετείται στην Ιαπωνία, στην ταινία ακούμε γιαπωνέζικα. Τα μόνα αγγλικά που ακούμε είναι οι στίχοι των τραγουδιών που ακούει ο στο ραδιοκασετόφωνό του ο Hirayama, ανάμεσα στα οποία και τα The house of the rising sun και Sunny afternoon, αγαπημένα μου τραγούδια των sixties. Μάλιστα το The house of the rising sun θα το ακούσουμε και live, με γιαπωνέζικους στίχους.  

  Συχνά γράφω ότι σε ένα έργο θέλω να βλέπω χαρακτήρες που να τους συμπαθώ. Ο Hirayama είναι συμπαθέστατος. Τον βλέπουμε σε διάφορα επεισόδια και διαπιστώνουμε πόσο καλός άνθρωπος είναι.

  Τι δουλειά κάνει;

  Καθαρίζει δημόσιες τουαλέτες στο Τόκιο.

  Η δουλειά δεν είναι ντροπή. Όμως ντρέπεται γι’ αυτό η αδελφή του. Όχι όμως και η κόρη της, που τον υπεραγαπά.

  Είναι τυπική περίπτωση καθαριστή τουαλέτων;

  Όχι, ο συνάδελφός του ο Takashi είναι η αντίθεσή του. Τίθεται αντιστικτικά για να τονιστεί ο χαρακτήρας του Hirayama, όπως και η Ισμήνη για να τονιστεί περισσότερο το υψηλό φρόνιμα της Αντιγόνης.

  Και για ένα άλλο λόγο ίσως δεν είναι τυπική η περίπτωσή του: είναι φιλαναγνώστης, τον βλέπουμε να διαβάζει Φώκνερ.

  Ή μήπως είναι;

  Ένας ρώσος φίλος, οικοδόμος, μου είπε ότι ξαναδιαβάζει τον Τολστόι.

  Αναρωτιέμαι πόσοι οικοδόμοι σε μας έχουν διαβάσει τον Καζαντζάκη.

  Εξαιρετική η ερμηνεία του Kōji Yakusho, που στις Κάννες πήρε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού και η ταινία το βραβείο των κριτικών.

  Και φυσικά δεν με εξέπληξε που δεν πήρε κανένα όσκαρ, έχω συγκεκριμένη αντίληψη για τα αμερικάνικα όσκαρ και τα ευρωπαϊκά βραβεία του φεστιβάλ Καννών.