Farrokh Ghaffari (1922-2006)

 

Farrokh Ghaffari (1922-2006)

 

  Ο Farrokh Ghaffari υπήρξε ένας από τους δημιουργούς του Νέου Κύματος στον προεπαναστατικό ιρανικό κινηματογράφο (τέλη της δεκαετίας του ’50 και μετά) μαζί με τον Ebrahim Gholestan και τον Fereydoun Rahmena.

  Γεννήθηκε το 1922 στην Τεχεράνη αλλά μεγάλωσε στο Βέλγιο και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Grenoble στη Γαλλία.

  Ο Farrokh Ghaffari, εκτός από σκηνοθέτης, ήταν και ηθοποιός, κριτικός κινηματογράφου και συγγραφέας. Ίδρυσε την πρώτη Εθνική Ιρανική Εταιρεία Κινηματογράφου που είχε σαν έδρα της στο Μουσείο Μπαστάν όπου διοργάνωνε προβολές ξένων ποιοτικών ταινιών, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για τη δημιουργία μη εμπορικών έργων.

  Η πρώτη του ταινία, στην οποία χρησιμοποιεί μεν τα στοιχεία του εμπορικού κινηματογράφου αλλά με μια κοινωνική προβληματική για τη θέση της γυναίκας είναι η «West of the city». Ένας καλός και ένας κακός jahil (μάγκας, λαϊκός τύπος) θα αγωνιστούν για την καρδιά της γυναίκας που δουλεύει σε ένα καφέ. Φυσικά θα την κερδίσει ο καλός, ενώ ο κακός θα καταλήξει στη φυλακή.

  Η «Νύχτα του καμπούρη» είναι μεταφορά στη σύγχρονη εποχή μιας ιστορίας από τις «Χίλιες και μια νύχτες». Αστειευόμενοι δυο μέλη ενός θιάσου οδηγούν στο θάνατο τον καμπούρη. Πρέπει να ξεφορτωθούν το πτώμα του, το οποίο όμως φορτώνονται διαδοχικά κάποια άλλα άτομα, δυο από τους οποίους είναι λαθρέμποροι. Θα καταλήξουν όλοι στα χέρια της αστυνομίας. 

  Το επόμενο διάστημα δούλεψε στην τηλεόραση. Εκτός από τέσσερα ντοκιμαντέρ γύρισε μια ακόμη ταινία, την «The falconet» (1975), μια περιπέτεια.

  Κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης σε ένα καραβανσεράι (πανδοχείο σε ερημική περιοχή) κατά την οποία όλοι οι στρατιώτες σκοτώθηκαν, τρεις από τους θαμώνες κατάφεραν να διαφύγουν. Σκορπίζουν, όμως αργότερα συναντιούνται και βοηθούν ο ένας τον άλλο να αντιμετωπίσουν διάφορες δυσκολίες. Θα τους δούμε σε πολλές κωμικές περιπέτειες. Πρωταγωνιστής είναι το Zamburak (ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας), ένα φορητό κανονάκι εκείνης της εποχής, χάρη στο οποίο o χειριστής θα απελευθερώσει από τους στρατιώτες τους φίλους του. Το θησαυρό όμως που είχαν βρει στη σπηλιά του βουνού θα τον κατάσχουν.

  H τελευταία του ταινία έμεινε ατέλειωτη, καθώς μετά την επανάσταση (1979) έφυγε για το Παρίσι όπου εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου. Πέθανε εκεί, το 2006.