79η ιστορία, Η αλλαξά

79^η ιστορία, Η αλλαξά

  Την ιστορία τη διέσωσε ο Κωστής ο Παραουλάκης δημοσιεύοντάς τη στην εφημερίδα Ανατολική Κρήτη, στο φύλλο του Σαββάτου 27 Νοεμβρίου 1976. Από εκεί την παίρνει ο ξάδελφός μου ο Γιώργης ο Ψαρουδάκης και την παραθέτει στο πρόσφατα εκδομένο βιβλίο του «Η ιστορία των χωριών μας». Ε, να μην την πάρω κι εγώ για τις Κατωχωρίτικες ιστορίες μου;

  Προπολεμικά ζούσε στο Κάτω Χωριό ο Καζάς ο Νικολάκης, ένας φτωχός, κοντός κι αγράμματος, αλλά γεροδεμένος, εργατικός και τίμιος άνθρωπος που ξενοδούλευε στα χωράφια των κατωχωριτών. Το Καζάς ήταν το παρατσούκλι του, το επώνυμό του ήταν Απογάκης. Γυναίκα του ήταν η κυρά Κρουσταλένια, που μετά τη γέννα των πέντε παιδιών της δεν ήταν πια στην πρώτη της νιότη.

  Ο Καζάς είχε μια ψηλή, γιωργαλίδικη γαϊδούρα, το καμάρι του.

  Το γαϊδούρι ήταν το «αγροτικό» εκείνης της εποχής, που όχι μόνο κουβαλούσε τον ιδιοκτήτη του και τα πράγματά του, αλλά όργωνε και αλώνευε κιόλας.

  Μια Κυριακή καθόταν στην πλατεία ο Κωστής ο Μαυρόματος, νιόπαντρος, και έπινε τον καφέ του. Κάποια στιγμή βλέπει τον Καζά να περνάει με τη γαϊδούρα του και θέλησε να τον πειράξει.

  -Νικολάκη, του λέει, τι λες, αλλάζουμε τις γαϊδούρες μας;

  Η δικιά του γαϊδούρα ήταν γέρικη.

  -Αμέ; Χαλώ σου ’γω χατίρι; Και τις γυναίκες μας άμα θες, τις αλλάζουμε κι αυτές.