Από σήμερα στους κινηματογράφους,
σε επανέκδοση.
Αϊζενστάιν είναι
αυτός, από τους αγαπημένους μου, έχω δει πάνω από μια φορά όλα του τα έργα. Ο
«Οκτώβρης» είναι η ταινία που αφηγείται τις «δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον
κόσμο», αλλά και λίγο πριν, από την πρώτη επανάσταση που έφερε στην εξουσία τον
Κερένσκι.
Πάνε δεκαετίες που
είδα την ταινία, τότε που έβλεπα και διάβαζα μετά μανίας ό,τι αφορούσε την
ρωσία και την οκτωβριανή επανάσταση, πού να θυμάμαι λεπτομέρειες. Ξαναθυμήθηκα τι
ακριβώς συνέβη αυτές τις δέκα μέρες. Μου έκανε εντύπωση που ο θερμός θιασώτης
της εξάπλωσης της επανάστασης σε όλο τον κόσμο και όχι της οικοδόμησης του
σοσιαλισμού σε μια μόνη χώρα, ο Τρότσκι, ο δημιουργός του κόκκινου στρατού που
σύντριψε αργότερα την αντεπανάσταση, ήταν αντίθετος στην επανάσταση, καθώς την
έβλεπε πρόωρη.
Μικρά πλάνα που δίδουν
ένα γρήγορο ρυθμό στην ταινία, άφθονο ιδεολογικό μοντάζ, αρκετό στιλιζάρισμα,
αποτελούν τη σφραγίδα του μεγάλου σκηνοθέτη. Χαίρομαι για τις επανεκδόσεις,
σιγά σιγά θα τον ξαναδώ όλο. Τον τελευταίο χρόνο είδα κάμποσες ταινίες του, με
τελευταία, ξανά, τον «Αλέξανδρο
Νιέφσκι». Είχε προηγηθεί η «Γενική
γραμμή». Αλλά για πρώτη φορά είδα τέσσερις μικρού μήκους ταινίες του με την
ευκαιρία που διάβασα το «Λιβάδι
Μπιέζιν» του Τουργκένιεφ. Για τις τρεις
έκανα μια συνολική ανάρτηση.
Να μην το ξεχάσω, ο Γκριγκόρι
Αλεξαντρόφ έκανε αργότερα μια θαυμάσια μουσική επένδυση με μουσική Ντμίτρι Σοστακόβιτς.
Posts
No comments:
Post a Comment