Quentin Tarantino, Κάποτε στο… Χόλυγουντ (Once upon a time… in Hollywood, 2019)

Quentin Tarantino, Κάποτε στο… Χόλυγουντ (Once upon a time… in Hollywood, 2019)

  Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους.

  Το «κάποτε» είναι γύρω στο 1969, χρονιά στην οποία τοποθετείται η πλοκή της ταινίας. Όμως ποια πλοκή, η πλοκή είναι υποτυπώδης. Ο Μπρατ Πιτ είναι ο double του Λεονάρντο ντι Κάπριο. Τους βλέπουμε να συζητούν με τον Αλ Πατσίνο, έναν ηθοποιό που μου αρέσει πάρα πολύ, στην αρχή της ταινίας. Και βέβαια, πρωταγωνιστές καθώς είναι, θα τους δούμε πολλές φορές στη συνέχεια.

  Η ταινία τελικά είναι διάφορα επεισόδια, αυτοτελή, που εικονογραφούν τη ζωή στο Χόλιγουντ. Δυο είναι μεγάλης διάρκειας. Το ένα είναι εκείνο με τη χίπισσα που έκανε οτοστόπ στον Μπρατ Πιτ, αλλά μετά του βγήκε ξινό. Το δεύτερο είναι το επεισόδιο με την Σάρον Τέητ. Βασίζεται σε αληθινό γεγονός, το ξέρουμε οι περισσότεροι, όμως κινηματογράφο έχουμε, δεν σημαίνει ντε και καλά ότι πρέπει να μένουμε πιστοί στην πραγματικότητα, μπορούμε να την παραλλάσουμε σύμφωνα με τα γούστα του κοινού· σίγουρα τα δικά μου, που δεν μου αρέσει να βλέπω ταινίες που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα που έχουν unhappy end. Εδώ το επεισόδιο τελειώνει με happy end, o Μάνσον και η παρέα του σκοτώνονται στην προσπάθειά τους να μπουν στο σπίτι.

  Φυσικά υπάρχει και άφθονη σάτιρα, κυρίως για το πιστολίδι και το γρονθοκόπημα που βλέπουμε τόσο συχνά στις ταινίες. Περιέργως έλειπε το κυνηγητό με αυτοκίνητα. Τέλος τονίζεται ο ιλουζιονιστικός (ψευδαισθητικός) χαρακτήρας του κινηματογράφου, καθώς σε αρκετά επεισόδια δεν είμαστε σίγουροι αν βλέπουμε γύρισμα ταινίας ή πραγματικό επεισόδιο. Αλλά και όταν είμαστε σίγουροι, βρισκόμαστε συχνά μπροστά στο εφέ του απροσδόκητου.

  Παρόλο που δεν μου αρέσουν οι ταινίες που δεν έχουν ξεκάθαρη γραμμή πλοκής, η ταινία αυτή μου άρεσε πάρα πολύ.