Josh Trank, Capone (2020)

Josh Trank, Capone (2020)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση

  Είναι γνωστό ότι πολλοί ληστές ηρωοποιούνται, δίνοντας τροφή για μυθιστορήματα και για ταινίες. Ο Ρομπέν των δασών δεν είναι ακριβώς η περίπτωση, έκλεβε τους πλούσιους και έδινε στους φτωχούς, έχοντας κύριους αντιπάλους τον σερίφη που έκλεψε την περιουσία του και τον πρίγκηπα Ιωάννη που πήγαινε να σφετερισθεί το θρόνο του αδελφού του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου ο οποίος έλειπε στις σταυροφορίες.

  Ο Τσακιτζής, ο τούρκος ληστής, έγινε μυθιστόρημα από τον Γιασάρ Κεμάλ και γυρίστηκε και ταινία. Μαθητής, θυμάμαι την ιστορία του σε συνέχειες στο Βήμα, ατέλειωτες συνέχειες. Θυμάμαι τον Γιάννη την Τζαννέτο, τον πατέρα του φίλου μου του Γιώργη, συγκάτοικού μου στα τέσσερα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής, να δηλώνει στο καφενείο: «Αν ποτέ τελειώσει ο Τσακιτζής εγώ θα σταθώ να με τουφεκίσουνε».

  Ο Νταβέλης γυρίστηκε ταινία από τον Γιώργο Πετρίδη το 1969, και είναι γνωστό το ειδύλλιό του με τη δούκισσα της Πλακεντίας, γράφτηκε μάλιστα και μυθιστόρημα πάνω σ’ αυτό. Και ο Βερνάρδος, ο ληστής με τις γλαδιόλες, ηρωοποιήθηκε τα χρόνια της Χούντας, γελοιοποιώντας τη καθώς δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν.

  Ο Λάκι Λουτσιάνο γυρίστηκε ταινία (ή μήπως ταινίες😉). (Είναι παλαβό το word, θέλω να βάλω ερωτηματικό και μου κλείνει το μάτι).

  Για τον Αλ Καπόνε βλέπω στη google ότι, πριν από την ταινία του  Josh Trank είχαν γυριστεί άλλες πέντε ταινίες με τον τίτλο Καπόνε, και άλλη μια στην οποία είναι ο κεντρικός ήρωας. Δεν έχω δει τις άλλες για να ξέρω, αλλά φαντάζομαι ότι δεν επικεντρώθηκαν στον τελευταίο χρόνο της ζωής του αλλά κάλυπταν όλη την περίοδο της δράσης του και της ζωής του. Ο Josh Trank επικεντρώνεται στο «Φθινόπωρο του πατριάρχη», όπως θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί η ταινία αν ο τίτλος δεν ήταν ήδη κατοχυρωμένος στον Μάρκες.

  Από μια σύφιλη που άρπαξε όταν ήταν δεκαπεντάχρονος οδηγήθηκε σε μια σταδιακή παράλυση του νευρικού του συστήματος. Αποφυλακίσθηκε γιατί τόσο πολύ είχε καταρρεύσει η υγεία του ώστε δεν είχε νόημα να τον κρατούν στη φυλακή. Τώρα, λέω εγώ, θα έπεσαν και τα σχετικά λαδώματα. Τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό στην πολυτελή του βίλλα στη Φλόριντα. Μαζί του είναι η γυναίκα του και ο γιος του· ο ένας του γιος, γιατί υπάρχει και ένας άλλος για τον οποίο δεν είχε ενδιαφερθεί ποτέ στη ζωή του. Ακόμη και όταν τον παίρνει για να του πει χρόνια πολλά, μετά το ευχαριστώ, αμήχανος, κλείνει το τηλέφωνο.

  Με φοβερά κινητικά προβλήματα, με ακράτεια, με παραισθήσεις, προκαλεί τον οίκτο μας.

  Και βέβαια η ταινία θα ήταν εντελώς μονότονη αν έμενε μόνο σ’ αυτά. Με τις παραισθήσεις του δραματοποιούνται γεγονότα από τη ζωή του, ενώ άλλα τα ακούμε από το ραδιόφωνο και από αφηγήσεις. Κάποιες όμως δεν αναφέρονται στο παρελθόν, είναι φαντασιώσεις που έχουν ένα δραματικό χαρακτήρα, όπως αυτή με τα παιδιά και η εντυπωσιακή εκείνη στο τέλος.

  Πολύ καλή η ερμηνεία του Tom Hardy, όπως και της Linda Cardellini στο ρόλο της γυναίκας του.