Χονδρός Λιγνός, Όλιβερ ο όγδοος (1934).

  Χονδρός Λιγνός, Όλιβερ ο όγδοος (1934).

 

  Το έχω ξαναγράψω, δεν εκτιμώ μόνο το κουλτουρέ χιούμορ του Σαρλό και του Γούντι Άλεν, μου αρέσει επίσης το άσοφο χιούμορ, τα αστεία επεισόδια, τα gang, που σκορπούν απλά γέλιο. Βλέπω συχνά Χοντρό-Λιγνό και Μπάστερ Κίτον όταν θέλω ν’ αλεγράρω, αγαπημένοι μου και οι τρεις. Όμως για ταινία με τον Χοντρό – Λιγνό δεν έχω γράψει καθώς είναι οι περισσότερες μικρού μήκους, που μόλις ξεπερνάνε το εικοσάλεπτο. Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση, και θα δείτε γιατί.

  Η γυναίκα τρελάθηκε από τότε που την παράτησε στα κρύα του λουτρού, δηλαδή με το νυφικό της, ο αρραβωνιαστικός της ο Όλιβερ και την κοπάνισε. Από τότε θέλει να εκδικηθεί σφάζοντας κάθε ένα που φέρει το όνομα Όλιβερ. Βάζει λοιπόν αγγελία στην εφημερίδα, στη στήλη των συνοικεσίων. Είναι πάρα πολύ πλούσια και όχι ιδιαίτερα γερασμένη, αρκετοί ανταποκρίνονται. Όμως αυτή επιλέγει τους Όλιβερ. Ο Όλιβερ Χάρντι θα είναι ο όγδοος που θα σφάξει. Η παρουσία του Σταν Λόρελ θα τον σώσει, όμως όχι πριν απολαύσουμε πολλά κωμικά επεισόδια.

  Σε ένα απ’ αυτά το δίκαννο που μόλις βρήκε ο Λιγνός στο ντουλάπι εκπυρσοκροτεί καθώς κοίταζε, κατά υπόδειξη του Χοντρού, να δει αν ήταν γεμάτο, κάνοντας μια τεράστια τρύπα στην πιτζάμα του Όλιβερ που ήταν ακουμπισμένη στην πολυθρόνα απέναντι. Ο Όλιβερ την σηκώνει και την κοιτάζει αγανακτισμένος. Και ο Σταν σχολιάζει: «Ευτυχώς που δεν ήσουν μέσα».

  (Κάπου την έχω γράψει την ιστορία, δεν τη βρίσκω, θα την ξαναγράψω).

  Ο Καραβύρης, κοντοχωριανός από την Πισκοπή, παντρεύεται. Έχει το κοστούμι του στην ντουλάπα.

  -Πήγαινε να το βγάλεις και να το απλώσεις στην ταράτσα να αεριστεί, να μη μυρίζει ναφθαλίνη, του λένε οι φίλοι του.

  Έτσι και κάνει.

  Οι φίλοι του όμως, χωρατατζήδες όπως όλοι οι πισκοπιανοί, είπαν να του κάνουν μια πλάκα.

  Πηγαίνουν και τον βρίσκουν στο καφενείο. -Ήπλωσες το κουστούμι στην ταράτσα; Κακομοίρη μου κι εκλέψανέ σου το.

  -Ήντα λέτε ωρέ, εκουζουλαθήκετε;

  -Πάμε να δεις και μοναχός σου.

  Πηγαίνουνε, και πράγματι το κουστούμι λείπει από την απλώστρα (οι φίλοι του το είχαν κρύψει πιο πριν). Και σχολιάζει:

  -Ευτυχώς που δεν ήμουνα μέσα.