John Huston, Κάτω απ’ το ηφαίστειο (Under the volcano, 1984

John Huston, Κάτω απ’ το ηφαίστειο (Under the volcano, 1984)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

 

  Συνήθως αυτό λέγεται στο τέλος, εγώ θα το πω από την αρχή: η ταινία δεν μου άρεσε. Θα αναφέρω πάλι το de gustibus non est disputandum, εσάς μπορεί να σας αρέσει.

  Γιατί δεν μου άρεσε;

  Γιατί σε όλη την ταινία βλέπουμε τον Άλμπερτ Φίνεϊ μεθυσμένο.

  Γιατί είναι μεθυσμένος;

  Γιατί η γυναίκα του τον εγκατέλειψε.

  Με την παρότρυνση ενός φίλου προσεύχεται για την επιστροφή της.

  Και αυτή επιστρέφει την ίδια μέρα. Του έστελνε γράμματα, δεν απαντούσε, του τα κρατούσαν κάποιοι. Αποφάσισε όμως να επιστρέψει παρά το ότι δεν έπαιρνε απάντηση. Είναι αποφασισμένη για μια καινούρια αρχή στη σχέση τους.

  Και θα παρακολουθήσουμε τη ζωή τους αυτή τη μέρα, σαν αρχαία τραγωδία· που, συμπτωματικά, είναι η μέρα των νεκρών. Θα δούμε πώς γιορτάζουν στο Μεξικό το δικό τους ψυχοσάββατο. Θα δούμε και ένα σχετικό δρώμενο. Θα τους παρακολουθήσουμε σε ένα λούνα παρκ. Θα γίνει αναφορά στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο (ο ετεροθαλής αδελφός του μόλις έχει επιστρέψει) ενώ θα δούμε τους μεξικάνους αντισημίτες που χρηματοδοτούνται από τους ναζί (η πλοκή διαδραματίζεται το 1938).

  Και ο Άλμπερτ Φίνεϊ πίνει, όλο πίνει.

  Αυτός είπαμε είναι ο λόγος που δεν μου άρεσε η ταινία, παρά την εξαιρετική ερμηνεία του για την οποία βραβεύτηκε.

  Αλλά και ένας άλλος.

  Όμως αν τον πω θα κάνω σπόιλερ.

  Αυτοί που με διαβάζουν θα καταλάβουν.

  Και μια ωραία ατάκα από την ταινία: No se puede vivir sin amor. Δεν μπορεί να ζήσει κανείς χωρίς έρωτα.