Kirill Serebrennikov, O πυρετός του Πετρόφ (Петровы в гриппе, 2021)

 

Kirill Serebrennikov,  O πυρετός του Πετρόφ (Петровы в гриппе, 2021)

 

  Από προχθές στους κινηματογράφους

  Αντιγράφω από τη ρώσικη βικιπαίδεια:

  «Ο Πετρόφ πίνει βότκα με τον Ιγκόρ και τους φίλους του. Η γρίπη των Πετρόφ δεν τους επιτρέπει να διακρίνουν το πυρετώδες παραλήρημα από την πραγματικότητα. Το παραλήρημα, η πραγματικότητα, οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας και της νιότης των Πετρόφ είναι τόσο αληθινές και παράλογες ταυτόχρονα που δεν διακρίνονται ούτε από τους Πετρόφ ούτε από τους θεατές.

  Πίσω από τις συνηθισμένες καθημερινές δουλειές των Πετρόφ υπάρχει μια περίπλοκη εννοιολογική σφαίρα - η πλοκή είναι γεμάτη με υπαινιγμούς για την αρχαία ρωμαϊκή και ελληνική μυθολογία, όλοι οι ήρωες έχουν μυθολογικά πρωτότυπα και όλες οι ανατροπές της πλοκής μόνο αμυδρά υποψιάζουν για μυθολογικούς παραλληλισμούς».

  Στην ταινία δεν βλέπουμε πλοκή «τελεία» με τον αριστοτελικό ορισμό, δηλαδή με αρχή, μέση και τέλος, παρά απλά εικόνες από το παρόν, παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις, και αναμνήσεις από το παρελθόν. Αυτό είναι αρκετό να για να μη μου αρέσει η ταινία. Αναρωτιέμαι αν την ίδια αίσθηση έχει και ο αναγνώστης του μυθιστορήματος του οποίου αποτελεί μεταφορά· αν και υποπτεύομαι πως μάλλον όχι, γιατί η κινηματογραφική γλώσσα, όσο επιτυχημένο κι αν είναι το μοντάζ, συχνά δεν μπορεί να αποφύγει κάποιες ασάφειες.

  Και δεν είναι μόνο αυτό. Έλληνας εγώ, ούτε υποψιάστηκα καν τους μυθολογικούς υπαινιγμούς και παραλληλισμούς. Αναρωτιέμαι πόσοι μπορεί να τους υποψιάστηκαν.

  Στο ρόλο της συζύγου του Πετρόφ είναι η Chuplan Khamatova, την οποία είχα θαυμάσει τόσο πολύ σε μια μεταφορά σε σήριαλ του «Δόκτωρα Ζιβάγκο» ώστε αποφάσισα να τη δω πακέτο. Στην ταινία «Luna Papa» παραθέτω κάποιους συνδέσμους από τις αναρτήσεις μου.

  Παραλίγο να το ξεχάσω.

  Μια από τις ψευδαισθήσεις του Πετρόφ είναι ένας φανταστικός φίλος, συγγραφέας, του οποίου το βιβλίο απορρίπτει ο εκδότης.

  Η σύμπτωση: έναν τέτοιον συγγραφέα του οποίου το βιβλίο απορρίπτει ο εκδότης βλέπουμε και στον «Κόκκινο ουρανό» του Christian Petzold, που κι αυτός προβάλλεται από την Πέμπτη που μας πέρασε. Μόνο που εδώ ο συγγραφέας είναι ο κεντρικός χαρακτήρας.