Akira Kurosawa, Sanjuro (1962)
Στα ίχνη του «Yojimbo» (η προηγούμενη ταινία του Κουροσάβα) βρίσκεται και ο «Sanjuro».
Ο φτωχός και μόνος σαμουράι (ρονίν), ο προστάτης κουτών και αδυνάτων (σαν τον Ποκοπίκο. Τώρα θυμήθηκα όλη την ατάκα: γόης φιδιών και κοριτσιών, προστάτης κουτών και αδυνάτων), θα υπερασπιστεί τους άντρες του αξιωματικού, που ο διεφθαρμένος άρχοντας θέλει να τον εξοντώσει γιατί ανακάλυψε τις απάτες του.
Ακούσαμε πολλές φορές τη λέξη «διαφθορά». Φαίνεται ότι η διαφθορά καλά κρατεί, σε όλο το χωροχρόνο.
Είναι τελικά κουτοί οι άντρες του, οι μισοί τουλάχιστον. Θα έπρεπε να έχουν πεισθεί για τις καλές προθέσεις του. Αυτό θα τον βάλει σε μπελάδες, και φυσικά και αυτούς.
Θα ελευθερώσει τον αξιωματικό και η δικαιοσύνη θα αποκατασταθεί, καθώς έχουν αποκαλυφθεί οι απάτες του άρχοντα.
Όχι, δεν θέλει να μείνει στην υπηρεσία του αξιωματικού, που του χρωστάει μεγάλη ευγνωμοσύνη, όπως και οι άντρες του. Θέλει να είναι ελεύθερος κι ωραίος.
Βρίσκουμε και εδώ το εφέ της υπερβολής, όπως στα τραγούδια του Διγενή Ακρίτα: «Στο έμπα χίλιους έκοψε, στο έβγα δυο χιλιάδες». Όπως και να έχει, όσο καλός κι αν είσαι στο σπαθί, δύσκολα τα βγάζεις πέρα με καμιά εικοσαριά άτομα.
Εξαιρετική και αυτή η ταινία του Κουροσάβα, 8 είναι η βαθμολογία της στο IMDb.
No comments:
Post a Comment