Gillo Pontecorvo, Ο δρόμος της οργής (La grande strada azzura, 1957)

 

Gillo Pontecorvo, Ο δρόμος της οργής (La grande strada azzura, 1957)

 

   To έχω ξαναγράψει σε σχέση με βιβλία, μου αρέσει να ξαναδιαβάζω βιβλία που διάβασα όταν ήμουν μαθητής. Νιώθω το ίδιο και για τις ταινίες.

  Δεν θυμάμαι πότε είδα το «Δρόμο της οργής». Προβλήθηκε το 1957, τότε που εγκαινιάστηκε το cine Αστέρια, ο θερινός κινηματογράφος του χωριού μου, όμως σε μας πρέπει να ήλθε αργότερα, πόσο αργότερα δεν θυμάμαι.

  Θυμάμαι όμως ότι μου άρεσε πολύ και με έπιασε η νοσταλγία να την ξαναδώ. Τότε βέβαια δεν ήξερα ακόμη τον Υβ Μοντάν και την Αλίντα Βαλί.

  Ο Υβ Μοντάν ψαρεύει με δυναμίτη, σε αντίθεση με τους άλλους ψαράδες. Μακριά όμως από τις ακτές που ψαρεύουν, να μην τους κάνει χαλάστρα. Όπως και να έχει όμως δεν τον πολυχωνεύουν.

  Πού βρίσκει το δυναμίτη;

  Από οβίδες κατοχικές φαντάζομαι. Και εμείς, οι χυλόφτες που βρίσκαμε και κάναμε αγκιζώτες για τα παρτατζίκια ήταν κατοχικές, ίδια πάνω κάτω εποχή.

  Το ότι ψαρεύει με δυναμίτη τον φέρνει σε σύγκρουση με την ακτοφυλακή. Ο επικεφαλής είναι φίλος του. Θα παραιτηθεί και θα έλθει άλλος στη θέση του, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να κάνει στραβά μάτια.

  Θα αγοράσει καινούρια μηχανή, που τρέχει περισσότερο από το σκάφος της ακτοφυλακής. Όμως αυτοί θα του τη στήσουν και θα αναγκαστεί να βουλιάξει το σκάφος του για να γλιτώσει. Αργότερα θα ανασύρει τη μηχανή, τρομάζοντας από την προσπάθεια τους δυο μικρούς γιους του.

  Ο μεγαλοκαρχαρίας που διαθέτει το ψυγείο αγοράζει σε εξευτελιστικές τιμές τα ψάρια των φτωχών ψαράδων. Αυτοί όμως θα καταφέρουν να φτιάξουν συνεταιρισμό και να αγοράσουν ψυγείο, και τότε θα αλλάξουν τα πράγματα. Ο μόνος πελάτης που θα του μείνει είναι ο Υβ Μοντάν, τον οποίο δάνεισε για να πάρει σε πλειστηριασμό τη βάρκα ενός φίλου του, με σκοπό να του τη χαρίσει αργότερα. Σ’ αυτήν θα τοποθετήσει τη μηχανή που ανέσυρε.

  Η ταινία ξεκινάει με τον Υβ Μοντάν να απασφαλίζει μια οβίδα. Την κτυπάει προσεκτικά, η αγωνία είναι αποτυπωμένη στο πρόσωπό του.

  Με την ίδια σκηνή τελειώνει. Όμως εδώ η αφηγηματική αναμονή είναι δεδομένη. Η οβίδα θα σκάσει, θα τον τραυματίσει θανάσιμα, αυτόν και τον μεγάλο του γιο. Θα πει στον μικρό γιο να τον πάρει στη βάρκα και να τον μεταφέρουν γρήγορα στο νοσοκομείο. Μετά να έλθουν να ψάξουν και γι’ αυτόν.

  Δεν θα τα καταφέρει.

  6,9 η βαθμολογία της στο IMDb, δεν είναι τυχαίο που μου άρεσε, και τότε και τώρα.